________________
४१५ जैनकथा रत्नकोष जाग आठमो. शिर नामि रे ॥ हि० ॥ ३९ ॥ शीलवती कर जोडीने रे, नाखे हो' नामी शीश ॥ खमजो मुफ अपराध ए, तुमने जे चढावी रीप रे ॥ हि ॥३७॥ तुम वचनें नवि मूकियो रे,में कंचुक तेरा नाय ॥ ते मुज आदेश कंतनो, कुलवती केम लोपाय रे ॥ हि ॥३णा महिपाल पण हरखियो - रे, उलस्वियो निज नंद ॥ नाग्य वटुं वत्स ताहरूं, दी थयो धानंद रे॥' हि ॥ ४० ॥ तुज देखी मुफ मने रे, वाध्या हर्षकबोल ॥ सिंधु उदय शीतांगुने, जेम पसरे जग कलोल रे ॥ हि ॥ ४१ ॥ कर जोडी ऊनो रह्यो रे, जनक बागल गुणवंत ॥ जनक उपाडी गुरने, सिंहासन ले
वंत रे ॥ हि ॥ ४२ ॥ सुसरो शीलवती नगी रे, कहे पुत्री तुं धन्य धन्य ॥ जीवलोकमां तुझ समी,नवि दीवी में कोइअन्य रे॥ हि ॥४३॥ जेह मनोरथ ताहरा रे, होता घणुं असंभाव्य ॥ तुज नाग्य थचिं तव्या, थया संपूर्ण समाव रे ॥ हि ॥ ४ ॥ राख्युं शील ते आपणुं रे,नवि लोपी पियु आण ॥ तो सवि नारीमां शिरें तुं,बेटी था गुणखाण रे ॥ हि ॥४५॥ पग पग तुमने दुहवी रे,ते खमजे थपमान ॥ शीलवती । कहे तातजी,तेहथी मुज वाध्यो वान रे ॥ हि० ॥४६॥ मात पिता सुसरा तपी रे, शीख कल्पतरु ठाय !। मुझने मानेवी घटे,जेहथी वांडित सुख , थाय रे ॥हि॥४७॥ सङ परिवार मल्यो तिहां रे, आनंद यंगन माय ।। पिस्तालीशमी ढासमां, एम प्रगट्यो पुण्य पसाय रे ॥ हि ॥४७॥१७॥३॥
॥दोहा॥ ॥ शूरपाल नृपति हवे, तेड्या सवि सामंत ॥ कहे महिपाल ए मुफ जनक,ए मुफ बांधव गुणवंत ॥१॥ ए माताजी माहरी, ए नोजाई सार ॥ कर जोडी प्रणमो तुम्हें,एमाहरो परिवार ॥२॥ एम कह्याथी सवि नम्या, स्वामी आग प्रमाए ॥नयरमांहे उत्सव दुवो, वाज्यां ढोल निशान ॥३॥ निजबांधवने मानगुं, भूरि देश→ राज्य ॥ श्रापीने हर्पित कल्या, सीयां वांवित काज ॥ ४ ॥ पुण्य पसायें जोगवे, मनोवांगित वर लोग ॥ . शीलवतीये प्रीति बदु, सरिखो मन्यो संयोग ॥ ५ ॥
॥ ढाल तालीशमी ॥ ____॥होजी खंबा वा वरतीतो मेह, श्राजूनो ददाढोरे धणरीत्रीजनो । दो लाल ॥ ए देशी ॥ दोजी जोगवे ते सुख जोग,न्यायधर्म वरते घणी ॥
स्वामी प्राण प्रमाण
देश- राज्य ॥ श्रापमानवाहित बर