________________
The
३८
जैनकथा रत्नकोष नाग आठमो.
तस दीजीयें रे, जे मुख कीर्त्ति बोले रे ॥ गुं दीधे होये साधुने रे, जे वातें ख्याति न खोले रे || मो० ॥ १४ ॥ एम विच विच वांध्यां तेणें रे, कर्म कठिन अंतरायो रे ॥ वली देखी मुनि धन्यदा रे, दान देवा मति थायो रे ॥मो ॥१५॥ एम अनेक वारे तेणें रे, दीधुं खंमधुं दानो रे ॥ अंते समाधि मरी थयो रे, सुर सौधर्म विमानो रे || मो० ॥ १६ ॥ तिहांथी चविने तुं दुवो रे, इन्य नंदन गुणवंतो रे || जेम दीधुं तेम पामीयो रे, वात करी मुनि तंतो रे ॥ मो० ॥ १७ ॥ ते माटें मनगुद्धिथी रे, देवुं दान विवेकें रे || पांचे दूपण मांहिले रे, लांबित न करीयें एके रे || मो० ॥ १८ ॥ दान शील तप ए जलां रे, मन गुर्दे होय लेखें रे ॥ जो प्रादरीयें नावथी रे, तो फल यापे विशेष रे ॥ मो० ॥ १७ ॥ सुलस सुणी प्रतिबूजीयो रे, राय कहे यो शीखो रे || जवजलनिधिनी तारिणी रे, लेइश हुं हवे दीखो रे ॥ मो० ॥ २० ॥ राय कहे हुं पण सही रे, लेइश व्रत तुक साथ रे ॥ जोड मि ती जुगतें नली रे, जनुं कर्तुं जगनायें रे ॥ मो० ॥ २१ ॥ गुरु चांदी घरे यावीयो रे, पुत्रने सोंपी राजो रे ॥ वेदु जपें संयम श्रादयुं रे, साखां यातमकाजो रे || मो० ॥ २२ ॥ संवेग रसमां जीवता रे, तप तपता च ति गाढां रे || गुन जावनमां वर्त्तता रे, सफल करे रात दहाडा रे || मो० ॥ २३ ॥ व्रतजावन जावे जली रे, समतावंत संतोषी रे ॥ मुनिमारग छव गाहतो रे, यातमगुणनो पोप रे || मो० ॥ २४ ॥ सुलस मुनि केवल लसुं रे, घातिकर्म दय घाती रे ॥ दुःखदायी ए अनादिनो रे, जाएयो परिग्रह साथी रे || मो० ॥ २५ ॥ कहे नविकजन यागलें रे, एह परि यह मूको रे ॥ धनमूर्छा उतारीने रे, जैनधर्ममां टूको रे || मो० ॥ ॥ २६ ॥ खुलल मुनि मुक्त गया रे, अनंत चतुष्टयधारी रे || सादि अनंत जागे रह्या रे, तेह नमो सुविचारी रे ॥ मो० ॥ २७ ॥ ए पंचम व्रत उपरे रे, सुण चक्रायुध राजा रे || शांति प्रभुजी एम कहे रे, व्रत पाले शिवराजा रे || मो० ॥ २८ ॥ उठे खंम चोत्रीशमी रे, ढालें सुलस व्यव दात रे ॥ राम कहे व्रत पालतां रे, वाघे जग याख्याति रे || मो० ॥२॥ इति पंचमपरिग्रहपरिमाणव्रतोपरि सुजसकथानकं समाप्तम् ॥ इति पंच व्रतकथानकानि ॥ ५॥ सर्वगाथा ॥ १३१५॥ श्लोक तथा गाथा ||६|||
1