________________
7
३०
जैनकथा रत्नकोप नागं आठमो.
अन्यदप्युक्तं ॥ विकलयति कलाकुशलं, दसति गुचिं पंमितं विडंबयति ॥ अधर यति धीरपुरुष, दोन मकरध्वजोदेवः ॥ २॥ लीलावतीनां सहजाविलासा, स्तएव मूढस्य हृदि स्फुरंति ॥ रांगोन जिन्याहि निसर्गसिद्ध, स्तत्र चमत्येव सुधा पडेद्रिः ॥ ३ ॥ पूर्वढाल ॥ कलह की विरम्या नहिं, लाज्यो मन नूपाल रे ॥ वि० ॥ एणें कुपुत्रं यादस्त्रो, निर्मल वंशविटाल रे ॥ वि० ॥ १२ ॥ केम देखा डिश लोकने, मुख दरवारें बेसी रे ॥ वि० ॥ मरण नलुं मुने इहां, घरने खूणे पेसी रे ॥ वि० ॥ १३ ॥ राणी यागल जइ कहुं, घरे परमेष्ठी ध्यान रे ॥ वि० ॥ विपमिश्रित लेइ कमलनें, सूंघे मरण निदान रे ॥ वि० ॥ १४ ॥ काल कस्यो श्रीषेणजी, राणी दोय पण तेम रे ॥ वि० ॥ सत्यनामा चोथी वली, जू अनरथ एम रे ॥वि०॥१५॥ उत्तर कुरुमां व पन्यां युगलपणे ते चार रे ॥वि०॥ एक नृप प्रथम प्रिया तनु, बीजी बीजी हिजनार रे ॥ वि० ॥ १६ ॥ एहवे चारण मुनिवरु, गगनें याव्यो कोय रे ॥ वि० ॥ देवरमण उद्यानमां, जिहां जूजे बे दोय रे ॥ वि० ॥ १७ ॥ हो उत्तम कुल उपन्या, चरमशरीरी होइ रे ॥ वि० ॥
एम केम लज वाता नथी, करता कुकरम दोइ रे ॥ वि० ॥ १८ ॥ एह कुचेष्टित तुम तणुं, देखी पित्तर परलोक रे ॥ वि० ॥ पहोता पण जाएयुं नहिं, धीक् तुम माहापण फोक रे ॥ वि० ॥ १५ ॥ नृणपएं कीधुं ननुं, थया तरुणीना यार रे ॥ वि० ॥ मरणहेतु मावित्रने, यया तुमें मूढ गमार रे ॥ वि० ॥ २० ॥ शब्द सुगी साधु तणो, चित्त प्राव्यं तव नाम रे ॥ वि० ॥ युद्ध तजी वेढू जणा, जांखे सुनिने ग्राम रे ॥ वि० ॥ २१ ॥ साचो शो लमी ढालमां, विपमो विषय जंजाल रे ॥ वि० ॥ रामविजय कहे ते जला, जेणें टाल्यो ए जंजाल रे ॥वि०॥ २२ ॥ सर्व गाथा ॥ ४०७ ॥ श्लो० ४१
॥ दोहा ॥
॥ तुं मने तारक मल्यो, निःकारण जगबंधु ॥ युद्ध करतां तारिया, पडता नवजल अंधु ॥ १ ॥ अशरण शरण तुमें यया, वली अनाथना नाथ ॥ श्रा वीने यम ऊपरें, कृपा धरी मुनिनाथ ॥ २ ॥ वांदीने दोडी चल्या, व्याव्या तेह व्यागार || पितर देखी धरणी ढव्या, चाली यांसुधार ॥ ३ ॥ रोता दियडे फाटते, करे विलाप अपार ॥ धार न खंचे नयण दो, जेम जाइव जल धार ॥ ४ ॥ हा हा हा ए गुं ययुं, यमयी सवल क ॥ केम कुकर्म