________________
जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो. जुलावी ॥ १० ॥ अहो अहो रूपनी उरडी, जर यौवन माती ॥ कामा " तुर थयो देखीने, रमणी रंग राती ॥ ११ ॥ धन्य जीवित वत्सराजर्नु, विलसे ए साथें ॥ मुज घरे एहवी एके नहिं, गुं कयुं जगनाथें ॥१२॥ जोजन जहेर समुं थयुं,तरुणीरंग लाग्यो । उतास्यो नवि कतरे, ए प्रेमनो । माघो ॥ १३ ॥ कामराग सरिरवो नहिं, जग कोई अटारो ॥ पेसंतां दी से नहिं, ए राग कटारो ॥ १४ ॥ जोजन करी नृप ऊतीयो, वत्से बहु सत्कायो ॥ काम वध्यो मन जेहने,ते न रहे वाखो ॥१५॥ मंदिर आव्यो नूपति, महिला मन ध्यातो ॥ आहट दोहटमा पड्यो, न गमे कां वातो ॥ १६ ॥ मंत्रीश्वर बोलावीने, वात मननी हो दावी ॥ तुम्हें मुऊ कदमी राजमां, सुख दुःखना सरिख। ॥ १७ ॥ मंत्रीश्वर पण तेहवा, नृप सरि खा हो विरुआ ॥ वाहिर मीठा नीतरें, कडुया विषतरुत्रा ॥ १७ ॥ मंत्री आलोची मनमां, माती मति रीफे ॥ राजन ए वत्स जीवतां, तुम काम न सीजे ॥१॥ माटें कोई उपायथी, वत्सराजने हणीयें ॥ कारिज .. साधन कारणे, पुण्य पाप न गपीयें ॥ २० ॥ हा हा एम करतां थकां, जग नीच न लाजे ॥ प्राण हणे खल पारका, पोताने काजें ॥ २१ ॥ वहेला था ए वत्सने, करी कोई उपाय ॥ पहोंचाडो यममंदिरे, जेम मने सुख थाय ॥ २२ ॥ रायें दुकम एहवो कस्यो, विपयारस वाह्ये॥ काम कुमाणसवें कह्यू, नरपति ए माह्ये ॥ २३ ॥ शो अनरथ नवि निप जे,विपयाथी हो वांको ॥ मति मूंजावे हो नर तणी,कुण राय ने रांको।
॥ पंचम खंत्रीशमी,ढाल रामें होनांखी ॥ विपययकी जय नविलहे, सुगो साजन साखी ॥२५॥ सर्व गाथा ॥५३॥ श्लोक तथा गाथा॥धन॥
॥दोहा॥ ॥ मंत्री मती विचारीयु, सिंहनामा सामंत ॥ ने जोरावर आजने, समये अति बलवंत ॥ १ ॥ तस थानक वेसारी, सनामांहे वत्सराज ॥ ... रुग्यो हो एहने, सिंह सरेशे काज ॥ २ ॥ सना जुडावी चौपगुं, वेठो नृप ततकाल ॥ वत्सराज याव्यो तदा, नृप नमवा उजमाल ॥३॥ वे साखो सिंहस्थानके, मंत्री मली महंत ॥ वत्सराज निर्नय यको, बेतो धीरजवंत ॥॥ सिंह तदा आव्यो तिहां,वेठो वत्सने देखि ॥ हैयडे को कलकल्यो, जोश रह्यो अनिमेप ॥ ५ ॥ सनामांहि वोल्यो नहीं, पाणी
mmH
.