________________
२६६ जैनकथा रत्नकोष नाग आवमो. लावी रे वधामणी नर कुशला तणी जी ॥३॥ हर्प हैये न समाय, उत्यो शेत तव धाय ॥आ॥ आव्यो रे ते पासें नयणें निरखतो जी ॥४॥ श्रीदत्ता गुणवाणि, कनी जोडी पाणि ॥ आ० ॥ आप्यु रे गुना सन जनकने वेसवा जी ॥ ५ ॥ कहे दत्त साहसधीर, सुण पुरुषोत्तम वीर ॥ आ ॥ रातें रे व्यसनांबुधि कहो केम निस्तस्यो जी ॥ ६ ॥ सत्त्व तणो आधार, मामी कहे सुविचार ॥आण॥ दरख्यो रे निसुणीने तेहनी वातडी जी ॥ ७ ॥ कहे दत्त सुण नरसिंह, महिमावंत अबीह ॥ था॥ दीधी रे में पुत्री तुमने माहरी जी ॥ ७ ॥ नहिं मुफ पाड सुजाण, तुऊ गुणकीता जाण ॥ आ ॥ तो पण रे व्यवहार ए मुफ कहेवा तणो जी ॥ ए॥ कुंवर करे सुणो स्वामि, न लहो मुफ कुल गम ॥ बा ॥ दीजें रे केम अजाण्याने दीकरी जी ॥ १० ॥ दत्त जणे कुल जात, लणथी लहि वात ॥ आप ॥ कलिमां रे कुण कुल कलहंस तणुं कहे
जी॥ ११ ॥ बानो न रहे सूर, तेज प्रताप पमूर ॥ आ ॥ पायो रे तुं • पुरुषशिरोमणि पुण्यथी जी ॥ १२ ॥ यतः॥ आकतिर्गुणसमृदिशंसिनी, नम्रता कुलविशुधिसूचिका ॥ वाक्क्रमः कथितशास्त्रसंक्रमः, सत्तमस्य नवतोविवोधकः ॥ १ ॥ पूर्वढाल ॥ दीधुं कन्यादान, जे मुऊ जीव . समान ॥ ॥ आपुं रे झुं अधिकुं तुजने एहथी जी ॥ १३ ॥ करो करुणा वरो एह, नहिं अम मन संदेह ॥ आ० ॥ जाणुं रे तुमें अम कर चिंतामणि चढ्या जी ॥ १४ ॥ कुंवर कहे कयुं साच, पण निसुणो मुफ वाच ॥ आप ॥ जावू रे मुज गिरुवे कारज वेगलु जी ॥ १५ ॥ वलतो
आवीश धाम, करशुं जे कहेशो काम ॥ आप ॥ बोले रे दत्त वात कहो ते नवि मले जी ॥ १६ ॥ एक वार परणी एह, पढ़ें मन माने तेह ॥ या ॥ करजो रे कारिज ए अमची वीनति जी ॥ १७ ॥ कीg अं गीकार, हत जाणी निर्धार ॥ आप ॥ परणी रे श्रीदत्ता तिण दिन प मिनी जी ॥ १७ ॥ हरव्यां साजनवंद, उत्सव अति आनंद ॥ श्रा० ॥ रहीया रे एक रात्रि तिहां आवासमां जी ॥ १९ ॥ दंपती दिल जर प्रेम, दोगुंछुक सुर जेम ॥ आ ॥ रमतां रे रंगें' वोली रातडी जी ॥ २० ॥ जर यौवन वय पूर, दंपती चढते नूर ॥ आ ॥ परिगल रे पूण्याइ ए जोडी मली जी ॥ २१ ॥ बीजे दिन वत्सराज, कहे जामिनी