________________
जैनकथा रत्नकोष नाग आठमो.
॥दोहा॥ ॥ बीजी वैनयिकी कही, गुरुविनये जे ढुंत ॥ थोडी पण दीसे घणी, गुरु उपकार महंत ॥ १ ॥ यतः ॥ गुचिपय ॥ विनय वडं कारण कह्यु, विद्याने अधिकार ॥ शोने विनययकी जएयु, शास्त्रमाहे ए सार ॥ २ ॥ यतः ॥ पुस्तकं प्रत्ययाधीतं, नाधीतं गुरुसन्निधौ ॥ सनामध्ये न शोनंते, जारगर्ना श्च स्त्रियः ॥ १ ॥ यमुक्तमागमे ॥ विषया नाणं हि, नाणादसणं दंसणाचरणं॥चरणेहिंतोमोरको,मोरके सुरकंबणावाहं ॥२॥ करिणीपदगायक तणा, बात्र तणो उपदेश ॥ ए बुद्धि पर जाजो, शास्त्रथकी सुविशेप ॥३॥ घट चित्रादि क्रिया जली, शिल्पी तणुं विन्नाण ॥ कर्मथकी जे ऊपजे, सा कार्मिकी वखाण ॥ ४ ॥ सर्ववस्तुरूत नि श्चया, जे परिणाम वशेण ॥ बुद्धि होय पारिणामिकी, वयरस्वामी परें जेण ॥ ५ ॥ सघली बुद्धि जपर कह्या, आगममां संबंध ॥ ग्रंथ तणुं गौरव दुवे, न कह्या तस परवंध ॥ ६ ॥ मति आव्ये सहचारियु, प्रगटे श्रुत घटमांहि ॥ वस्तु त्रैकालिक जे जणे, वेदीजें जगमांहि ॥७॥ काल असंख्य तपा लहे,अतीत अनागत नाव ॥ अवधि सहित चिर्दू दिशि दुवे,अवधिनाण सभाव ॥ ॥ नाव मनोगत जाणीयें, संही तणा अशेप ॥ जिने मनःपर्यव ते का, चोधू ज्ञान विशेष ॥ ए॥ नासक लोकालोकन, निरावरण निरुपाधि ॥ प्रगटे केवल पांचमुं, विलसे सहज समाधि ॥ १० ॥
॥ ढाल तेत्रीशमी ॥ ॥ राम जणे हरि कठीयें ॥ ए देशी ॥ देमंकर जिनजी कहे, सुण सहस्त्रायुध सार रे ॥ ज्ञान यवधियी रे जाणिया, वजायुधे अवतार रे ॥ तहत्ति करी तेणिवार रे, चरण नमे सुखकार रे, वज्जायुध हितकार रे, जवजल पार उतार रे ॥ १ ॥ सहज मुंहालो रे राजवी ॥ ए ग्रांकणी॥ प्रनु वांदी घरे आवीयो, वजायुध नरराय रे ।। पट खंम केगे रे राजियो, नवे सुतने निज नाच रे ॥ सहस्रायुध मुखदाय रे, पोतें श्रयो निर्माय रे, समता साथें सहाय रे, संयम लेवा उत्साह रे ॥ सहज ॥२॥ चार स हस राणी नली, राजन चार हजार रे ॥ साथै गुरा रे नीसम्या, धन्य तेहना अवतार रे ॥ जब ए जाण्यो असार रे, सातशे पुत्र परिवार रे,
