________________
जोडी ऊनो रही, पण कालविलंब करकम चढा
वारमा जागे थडे, व
२७२ जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो. तव, न थयुं नृपर्नु काज ॥ १ ॥ निजमंदिर जणी चालीयो, थाष्यो कीर्ति. राज ॥ कर जोडी आगल रह्यो, तव बोले नरराज ॥ ॥ कीर्तिराज सुण माहरूं, होशे तुझ्थी काम ॥ ते कहे हुँ सेवक किस्यो, जो न कहें काज तुज स्वामि ॥३॥ लेश्याव्य ऊतावलो, देवराजनुं शीश ॥ दुकम चढा वी शिर चल्यो, दीये नृपति आशीष ॥ ४ ॥ कालविलंब करी प., था व्यो नरपति पास ॥ कर जोडी ऊनो रही, एम करे अरदास ॥ ५ ॥ मुज, वंधव नागे अने, त्रले समरथ धीर ॥ केम हणाये माहरो, देवराज चड वीर ॥ ६ ॥ तिणे प्रस्तावें कीजगुं, ए तुमचो आदेश ॥ पण हमणां मुफ ने कहो, कोई संबंध उपदेश ॥ ७ ॥ नृपति कहे कोक तुमें, करो अपूरव वात ॥ कीर्तिराज कहे सांजलो, स्वामिन् एक अवदात ॥७॥
॥ढाल तेरमी॥ ॥ काया कामिनी वीनवे ॥ ए देशी।कीर्तिराज कहे सुणो, जरतें महाँ पुर नाम रे ॥ शत्रुजयानिध राजीयो, राणीनाम प्रियंगु अनिराम रे ॥२॥ सुगुण सनेहा एक वातडी॥ ए आंकणी ॥ अवधारो धंतर्यामी रे ॥ साचे - करीने जाणजो, मोरा साहिब कहुँ शिर नामी रे ॥ सु० ॥ २ ॥ एक दि. न ते नृपनी सजा, देशांतरथी नर आव्यो रे ॥ अश्वरयण धागल परयो देखी रायतणे मन जाव्यो रे ॥ सु० ॥३॥ चिंते नृप सोनागियो, ए. वारु तुरंगम दीसे रे ॥ रूप जिसी गति जो दुवे, तो महारं मनडुं हीसे रे ॥ सु० ॥ ४ ॥ यतः ॥ जवोहि सप्तेः परमं विनूपणं, त्रपांगनायाः कृशता तपस्विनः ॥ हिजस्य विद्येव मुनेरपि दमा, पराक्रमः शस्त्रवलोपजीवि नाम् ॥ १ ॥ पूर्वढाल ॥ राय तुरंगम सज करी, पलाण उपर मंमावी रे ॥ गति विज्ञाननें जोयवा, गयो वाहिर ते दोडावी रे ॥ सु ॥ ५ ॥ सेन्य । सहू पूंठल रयुं, नृप यदृश्य थयो क्षणमाय रे ॥ सामंत चिंतातुर यया, । कहे ते नर धावी त्यांय रे ॥ सु० ॥ ६ ॥ वक्रशिदित ए अश्व ने, मुने कहे वीसरीयुं रे ॥ नक्ष्य जलादिक ले। करी, नृपपू सैन्य नीसरीयु रे । ॥ सु० ॥ ७ ॥ वेग जोइने वालवा, वलगा खेंची नरनायें रे ॥ तव पवन । परें दोडीयो, राख्यो न रहे जोर सायें रे । मु० ॥ ॥ उबंधी बद्ध भूमि का, नृप थाक्यो वलगा महेली रे॥ अश्व उनो रह्यो ततदणे, थयो शांत सनावें वेली रे ॥ सु०॥ ए ॥ नृपें पलाए उतारीयुं, हय जोड लही मृति
IndianRKAILamuON