________________
Go
जैनकथा रत्नकोष जाग पांचमो.
तचक्रवर्त्तियें सर्व साधर्मीनुं पोषण करूं तेथी आपणथी तेटलुं न बने तो यथाशक्तपणें साधर्मी वात्सव्य करवुं जेम वरसाद तो आाखी पृथ्वीने तृप्त करेले, परंतु यह जे बे ते पण एक क्षेत्रने तृप्त करे ले ॥ ६० ॥
यांहिं जरतaat दृष्टांत होवाथी तेनी कथा कहे बे. अयोध्या नगरीने विषे नरतचक्रवर्ती राज्य करे छे. एक दिवस श्रीपनदेवजी चो राशी हजार साधुयें युक्त उद्यानमां समोसखा. तेनी जरतचक्रवर्त्तीने ख वर पडवाथी प्रशन, पान, खादिम, स्वादिमनां सहस्त्रशकट नरीने समव सरणने विषे गया. स्वामीने वंदन करीने जरतचक्रवर्त्तीयें कह्युं के स्वामिन ! या सर्व अन्नपानादि साधुना पारणाने माटे ग्रहण करो. त्यारे स्वामीयें क ह्युं के न्नादिकमां घणाज दोषो बे, एकतो यांहि लाव्यो तेमां जीव हिंसा दोष, वीजो अन्याहृत दोष, त्रीजो राजपिंक दोष, एम अनेक दोषो माटें ए मारे सर्वथा कल्पे नहिं. ते सांजली जरत राजा अत्यंत पचा ताप करवा लाग्यो. त्यारें स्वामीयें कयुं के मध्यम पात्र श्रावको बे, माटें ते साधर्मिक थी श्रावकोनी नक्ति तुं कस्य पछी ते नरतचक्रवर्त्तीयें स र्वत्र उद्घोषण देवरावी जे सर्व श्रावकोयें माहरें घेर जम. ने रसोया
पण कयुं के जे श्रावक यावे तेने जोजन करावजो. एम करवाथी सर्व लोको त्यांज जमवा लाग्या. पढी रसोया थाकी जवाथी जागी गया. चक्रवर्त्तियें जाएयुं जे या तो सर्व जण जोजन करवा यावे ते, माटें श्राव कनी परीक्षा करीने पती जमाडवा ने तेने कांइक चिन्ह कर एम विचा रीने चक्रवर्त्तियें श्रावकनी परीक्षा करी तेमना कंठमां काकिणी रत्नें करी त्रण रेखा करी. एम व मासें परीक्षा करवा मांमी. तेथी श्रावकनीं अ ने बीजानी व्यक्ति थवा लागी. एवी रीतें नरतचक्रवर्त्तियें साधर्मीवात्सल्य करूं. श्राद्धानां सडपासका बहुमता एवैकधर्मत्वतः, साधूनामपिजातु गौरवपदं वीतस्टहाणाममी ॥ रुग्नाशाडुपसर्गहत्स्तवनतः श्रीन ज्वादोर्यथा, चंदाक्कब्दवत्तमेषु सहजं विश्वोपकारित्रतं ॥७०॥
अर्थः- ( सडपासकाः के० ) श्रेष्ठ उपासना करनारा ( एकधर्मत्वतः के० ) एक धर्मपणाथी एटले साधर्मिंपणार्थी ( श्राद्धानां के० ) श्रावका ( वहुमताव के ) यति अनीष्ट एवाज ( अमी के० ) या उपास