Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 74

जैनकथा रत्नकोप जाग पांचमो. किमपिफलमपूर्व संविभागस्य साधो, र्यदनिलपित सि मूलदेवेऽपिमापाः॥ कृशमपि हि सुपात्रे न्यस्तमुच्चैः फल हर्यै, ननु तृणमपि धेनोईग्धपीयूषटयै ॥ ५३ ॥ अर्थः- ( यत् के० ) जे ( संविभागस्य के० ) संविभाग व्रतनुं ( किम पिके) का निर्वचनीय ( फलं के० ) फल, (पूर्व के० ) पूर्व या बे. जेम ( मूलदेवेपि के० ) मूलदेव नामा राजाने विषे पल ( साधोः ho ) साधुने पेला ( माषाः के० ) अडदना वाकला, ते अनिलपितसि So ) ति पदार्थनी सिद्धिने माटे थया. (हि के० ) निश्वे ते वात घटे जेम के (सुपात्रे के० ) सुपात्रने विषे ( कृशमपि के० ) थोडुं पण ( न्यस्तं के० ) खारोपण करेलुं बतुं ( उब्बैः फल ६ के० ) चा फलनी कविने माटे थाय ले. केनी पेठे ? तो के ( धेनोः के० ) गायने दीधेनुं ए (तृणं के० ) घांस पण ( डुंग्धपीयूषवृयै के० ) दुग्धरूप अमृतनी वृ दिने माटे थाय बे तेम ए पण जाणी जेवुं ॥ ५३ ॥
यहिं मूलदेवनो दृष्टांत होवाथी तेनी कथा कहे बे . कौशांबी नगरीने विषे रिपुमर्दननामा राजा तेनो पुत्र मूलदेव करीने हतो, ते अत्यंतदान नो व्यसनी हतो एक दिवस कोइना मुखथी नवुं काव्य सांजलीने तेने एक लव्य यापतो हवो, ते सांजली तेना पितायें दाननो निषेध कस्यो. त्यारे ते बानो मानो घरथकी निकली गयो. अनुक्रमें एक अटवीमां श्रा व्यो त्रदिवसें ते घटवी उत्तरी गयो त्यां कोइक नगरीनेविषे नमतां मतां ते मूलदेवने बाफेला बाकला कोइयें खाप्या. ते बाकला पोते न खाधा ने नाव सहित कोई एक साधुने वहोरावी श्राप्या. ते जोइ ते वननी देवीयें तुष्टमान थइ मूलदेवने कयुं वरदान माग्य, कहेनुंबे के ॥ धन्नाणं सुनराणं, कुम्मासाहुति साहु पारणए । गणियंच देवदत्तं दंति सहस्सं च रं च ॥ १ ॥ तेवारें मूलदेवें एक हजार हाथी युक्त राज्य मा युं, देवीयें पण तेज वरदान प्राप्युं, त्यार पढी नगर प्रत्ये जातां कोइक गामने विषे पर्णकुटीमां सुतो, त्यां पोताना मुखमां चं प्रवेश थयो एवं स्वप्न दीतुं प्रातें उठीनें मूलदेवें तेनुं फल कोइ स्वप्नपाठकने पूढयं. तेवारे ते स्वप्नपाठकें प्रथम तो मूलदेवने पोतानी पुत्रीनुं पाणिग्रहण कराव्युं.
६२