________________
दृष्टांतशतक.
३६५ कट करी श्रेणिक राजानी स्तुति करी स्वस्थानकें गयो. कयुं के, श्लो क ॥ क्रियाहीनं कुसाधु च, दृष्ट्वा चित्तं न चाव्यते ॥ तत्सम्यक्त्वं दृढं क्षेयं, धर्मे श्रेणिकनूपवत् ॥ १ ॥ इति सडसतमो दृष्टांतः ॥ ६॥
हवे जीवदया नपर अडशमो दृष्टांत कहेले. ॥ नूपः पर्षदि वर्णितो हि हरिणा देहीति देवो गतो, ऽवक् श्रुत्वा नृबलि न चेत्पुरजनान् हन्मीति मंत्रोऽनवत् ॥ सोपायं च तदा जनैशिशुके लात्वा वधस्थो हसन, तत्स्थाने नृपतिः स्थितो यदि सुरस्तुष्टो नृपं श्लाघते ॥ ६॥ . अर्थः-एकराजा दयावंत हतो, तेने शकेंनी सनामांहे इंई वखाण्यो. ते जोइ एक देवता तेमनुं पारखं करवा माटे ते राजाने कहेवा लाग्यो जे, हे राजा ! एक पुरुषनो बलि थापो. अने जो नहीं आपो तो, सर्व नगरवासी लोकोने ढुं मारीश. त्यारें राजा कहे जे. जे बलिनी' वात कां मुफथी थाय नहीं, ए वात बनेज नहीं. त्यारे ते देवतायें नगरनी ऊपर नगर प्रमाणे एक मोटी शिला विकुर्वी, अने कहेवा लाग्यो जे, दमणां या शिलायें करी तारूं या सर्व नगर चकचूर करीश. पनी जेवारें 'शिला पडी पडी' एम बूमो पाडवी सरु थर,तेवारें नगरजनो एकता थश्ने राजाने कहेवा लाग्यां जे हे राजन! एक पुरुष वास्ते घणानी हत्या लागशे. तेने राजायें कह्यु के, ए वात कां मुझने कहेशो नहीं,जे सरज्युं दशे ते थाशे. एवो कोण जे जे खुशी थइ मरवा वांछे ? के जेनुं बली ए देवने आपीयें ? तेवारे सर्व नगरजनोयें विचार कयुं जे एक सोनानुं पुतलु कोटिरूपैयानुं बनावी,तथा कोटी सोनैयानी रकम को निर्धनने यापीयें,अने ते पोतानो पुत्र खुशी थइने थापणने थापे,तो देवताने बली यापी उपकार करियें. ए वात सर्वकोयें कबूल कीधी. पडी ते पुतलुं लश्ने कोइ निर्धन पुरुषे खुशीथी पोतानो पुत्र प्राप्यो, तेने राजानी पाशे लाव्या, अने बलि देवाने स्थान के ते बालकनें बेसास्यो. राजाने देखी बालक हसतो हसतो कहेवा लाग्यो जे माहरे आज मोटो उत्सव ले. मरवू एकदिवस सदु कोश्ने , परंतु मारा एक जीवने माटे पाखुं शहेर गरे .या वात सांजली राजा पोतें ते बालकने स्थानकें वेतो. त्यारे देवता तुष्टमान थयो अने राजानी स्तु ती करी कहेवा लाग्यो के, हे दयावंत! तुजने जेवो इंई सनामां वखाण्यो तेवो तुं यथायोग्य बो. एम कही देवता पोताने स्थानकें गयो. कयुं के,