Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 256

२४४ जैनकथा रत्नकोष नाग पांचमो. ॥ विकथाने वस परवसे, सहसा वदे सुणे लोग ॥ ॥ ३ ॥ पटराणि ए पुरनाथनी, अति उसीला उष्ट ॥ सम्यग ढुं समजू अर्बु, पापिणी ने ए पुष्ट ॥ १० ॥ ४ ॥ कोइएक जलें माणसें, कह्यो मुझने एह ॥ तेमाटे वी से वसा, साचुं ए नहीं संदेह ॥ १० ॥ ५ ॥ तिणे समे ते थानके, कोई क काम विशेष ॥ ते राणीनी दासीयें तिहां, उदंत सुण्यो ते अशेष ॥ अ० ॥ ६ ॥ राणीने दाख्यो तिणे, राणियें राय हजूर ॥ आदिथकी अवदात ते, कह्यो करी दिल क्रूर ॥ अ० ॥ ७ ॥ तिहां राये तेडावी रोहिणी, तेने तेडी गयो तिहां तात ॥ प्रथवीपति पूजे तदा, एकांते तेडी ते वात ॥थ ॥ ॥ कहे न जे तें सुष्यो, मुज महिला अवदात ॥ ते गं सा चो सुंदरी, विवरी कहो ते वात ॥ अ० ॥ ए ॥ ए तो में सुण्डे नथी, सा कहे सांजली स्वामि ॥ ९ केहढं कांई जाएं नहीं, बेठी रहुं निज धाम ॥ ॥०॥ १० ॥ जिम तिम लवती जाणी तिहां, तव ते दासी तेडि ॥ अहिनाणे सद् अवनीपति, पूराव्या करि केडि ॥ अ॥११॥ मुखा मुखें श्म मेलतां, संशयमां पडी सोय ॥ उत्तर नवि थापे किश्यो, जगति सा हामुं रही जोय ॥१०॥१२॥ तव सारथवाह सुनश्ने, तिहां रोपें तेडी राय ॥ ते दासि दाखाविन, संबंध ते समजाय ॥ अ० ॥ १३ ॥ तव स हसा वज पडे सिरें, तिम थई पूजे तात ॥ अहो अहो पुत्री ए किश्यो, दासी वदे अवदात ॥ अ०॥ १४ ॥ एकांतें पण ए किश्यो, प्रबंतां बढ़ पेर ॥ उत्तर जव आपे नहीं, तव तातें तजि हेर ॥ अ० ॥ १५ ॥ तेडा वी ते तारुणी, जे आगल एणे वात ॥ आगलथी कही दुती, उत्तखी ते दासी संघात ॥ अ॥ १६ ॥ कामनी ते आवी कहे, सारथवाहनी सा ख ॥ हा एणे इम उच्चगुं, न जाणुं श्ये अजिलाष ॥ अ० ॥ १७ ॥ जन क तेहनो जाणे अने, मूल थकी मुख दोष ॥ ते वनिताने वश जाने, त नुजाने तेडी सरोष ॥ १० ॥ १७ ॥ श्रावी अवनीपति कने, नेत्रे धरतो नीर ॥ पर्यपे ते पाए नमी, दिलसुं थई दिलगीर ॥ १०॥ १५ ॥ सडस उमी ढालें बटकी, सदू को रहे सेण ॥ उदय वदे यापद पडे, कोई न माने कहेण ॥ अ० ॥ २० ॥
॥दोहा॥ ॥ आज लगें प्रनु अमकुलें, दोतो पण कोई दोष ॥ जीव जातां लगें