________________
२४० जैनकथा रत्नकोष नाग पांचमो. नासन आदि दे, नाजन शस्त्र कचोलां जी॥ दश पंच ते मेली मोकलां, बाकी नियम बहुलां जी॥ व्रत उपहरे वृद्धि देखी, नंजावी ने घाट ते ॥ स्यूल घडावे तजी थिरता, पण जाणो उवाट ते ॥ जिम तिम करीने सं ख्या पूरी, पण पूराए नव यापदें । म राग वसें जे अधिक राखे, कुप्य शयनासन आदि दे ॥ ५ ॥ ते पण बहु दिन पालिने, सागरने उपदेशे जी ॥ स्थूल परिग्रह परिमाण ते, व्रतते नांगी विशेषे जी॥ व्रतने नांगीन म्यो नवमां, पूरवनी पेरें ते वली ॥ दिगपरिमाण पण तिमज क्यारे, खं मयूं सागरने मली ॥ जोगोपनोग पण तिमज जाग्युं, अनर्थ दंम नलालि ने ॥ नारख्युं धरि तिम सामायक व्रत, ते पण बहु दिन पालिने ॥ ६ ॥ व ली लेई विराधियां, देसावकासिक श्रादे जी ॥ दशमुं अग्यारमुं बारमुं, व्रत विषयादि प्रमादें जी ॥ प्रमादें पोषधोपवास, व्रत विषंकी को नवें ॥ अ तिथिसंविनाग नांगें, अदत्त गुणने अनुनवें ॥ हास्य विकथा रौ भारति, ध्यान योग न सांधियां ॥ विषय कषाय ने राग ३, वली लेई विराधियां ॥ ७ ॥ इणिपरें जमतां तिणे, बेत्रण पांच चार जी ॥ सात पाठ कोश्क नवें, नव दश अग्यार में बार जी ॥ बारे व्रत धरी बदुल ने हैं, वलि वलि मोहने बलें ॥ विराधीने वमी समकित, सुःख दीठां उरगति थलें ॥ अनुनवी महा थापदा मुखें, कही न जाए ते किणें ॥ ढाल त्रे समी ए उदय नाखे, इणिपरें जमतां तिणें ॥ ७ ॥
॥ दोहा ॥ ॥ कुंमिनी नगरी वसे, सुन सार्थवाह श्राध ॥ ते जीव संसारी अ न्यदा, सुता पणुं तसु लाध ॥ १॥ रोहिणी नामें रागिणी, जिन मतनी जालीम ॥ गुं६ थई ते श्राविका, अथिर लहि आलीम ॥ २ ॥ मेलें नमे गुरु देवने, सांजले सूत्र सदाय ॥ साध्वीनी करे सेवना, सूधे मनें सवाय ॥३॥ विमल वणी ते वरी, स्नेहें वाह्यो सोइ ॥ यावीने वश्यो एक गे, घर जमाई हो ॥४॥ धर्म करे ते धसमसी, सवा लाख सजाय ॥ कर्म ग्रंथादिक ते नणी, तात तणे सुपसाय ॥ ५ ॥ व्रत बारे वलि बाद यां, टाले तसु अतिचार ॥ ज्वाले कर्म कषायने, पाले शुक्षाचार ॥ ६ ॥
॥ढाल चोसमी ॥ ॥ आदि जिणेसर वीनती ॥ए देशी ॥ तव मोह बेगे निज बासने,एक