Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 18

जैनकथा रत्नकोष नाग पांचमो. त् के) तो(तिर्यपि के) तिर्यंच पण (धरणेंश्वत् के०)धरणेंनी पेठे (सुगतिके०) रूडीगतिने (स के ) ते (प्राप्नोति के० ) पामे जे. जेम सर्प नो जीव हतो ते धर्मनी प्राप्तियें करीने धरणें थयो हतो ॥ ५ ॥
ते धरणेंनी कथा कहे . वाराणसी नगरीनेविषे कमनामनो तप स्वी पंचाग्निरूप तपने तपे जे. एक दिवसनेविषे गवादमां बेठेला श्री पार्श्व नाथ नगवाने ते तापसनी पूजा करवा माटे पुरना जनोने गाम बहार जतां दीवां, तेमणे अवधिज्ञाने करीने ते तपस्वीनी धूणीना काष्ठमां बल तो एवो जंग जोयो. पनी त्यां जश्ने बलता काष्ठथी सर्पने बहार खेंची लीधो के तुरत ते सर्प पार्श्वनाथस्वामीने नमस्कार कस्यो ते सर्प नवकार ना प्रनावथी धरणेऽथयो. पनी पार्श्वनाथ नगवान तपस्वीन कहेवालाग्या जे हे मूर्ख ! तुंबा अज्ञान तप करे ? देवाधर्मने जाणतो नथी ? इत्यादि वाक्योयें करीने ते तपस्वीने जनना समूहनी समकमां फिटकार बाप्यो.पढी. एकदा पार्श्वनाथ स्वामी, दीक्षा लीधा नंतर कायोत्सनै रह्या हता, त्यारे तेमनीनपर ते तापसनो जीव मरीने मेघमाली देवता थयो , तेणे मुशल धारायें करी वरसादनो उपसर्ग कस्यो तेने सहन करता एवा अने धरणे इना फणामंमलनी नीचे रह्या एवा नगवान् श्रीपार्श्वनाथने केवलझान त्पन्न थयुं. त्यारे धरणेंना जयथी बीतो थको मेघमाली देवता जगवानने पगे लागीने मिथ्या दुष्कृत देतो हवो. पढ़ी ते धरणें स्वस्थानकें गयो ॥५॥
कालप्राणिनवाअनादिनिधनास्तत्सर्वजातौ सदा, जी वेन भ्रमता मुहूर्तमपि हि प्राप्तं न किंचितिम् ॥ .. मुक्ताशुक्तिकयेव वारि मणिकृक्षार्थी क्वचिदैवत,स्तत्प्रा प्याथ सकंबलेन शबलेनोदणेव धार्य श्रिये ॥६॥ अर्थः- ( कालप्राणिनवाः के ) कालधर्म युक्त प्राणीने जन्मो जे जे, ते (अनादिनिधनाः के) अनादि अनंत वर्ते ने तेमां (सर्वजातौ के०) सर्वजातिनेविषे (सदा के०) निरंतर (चमता के०) नमता एवा (जी वेन के०) जीव जे तेणे (मुहूर्तमपि के०) मुहूर्त्तमात्र पण (किंचित् के०) कांड पण (तत् के०)ते (हितं के०) पुण्यरूप हित (न प्राप्तं के) नहिं प्राप्त कयुं (अथ क्वचिदैवतः के०) ते क्यारेक दैवयोगें करी (तत्प्राप्य