Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 115

कर्पूरकर, अर्थ तथा कथा सहित.
१०३
दि के० ) हृदयने विषे ( अपध्यानहीनाः के० ) दुष्टध्यानरहित बता ( नावंकुर्वंतु के० ) जावने करो. कारण के ( येन के० ) जे नावें करी (खिसुख नृप के० ) समग्र सुखने धारण करनारा एवा पुरुषोनी मध्यें पण ( वल्कलस्य इव के० ) वल्कलमुनिनी जेम (मुक्तिः के० ) मुक्ति
, ते पूर्वोक्त नावयुक्त दानादिकें करी बीजा जननी मुक्ति थाय बे, वली ( यदि के० ) जो ( मिष्टास्वादैः के० ) मिष्टनोजनोयें करी मुक्ति ( स्यात् के० ) थाय ( तत् के० ) तो ( ननु के० ) वितर्के ( कः के० ) कयो पुरुष, ( तां के० ) ते (तनुतां के० ) शरीरपटुताने ( नकारयेत् के० ) न करे. ते कारण माटे सद्भावना शिवाय ए दानादिक सर्व व्यर्थ जाणवुं. अर्थात् सद्भावना युक्त दानादिक करवाथी मुक्ति व्याय बे.
या श्लोकमां वल्कलमुनिनो दृष्टांत होवाथी तेनी कथा कहे छे. पोत बपुर नगरने विषे सोमचंद राजा हतो तेन धारिणी नामें स्त्री हती तेनें प्रसन्नचं नामा पुत्र थयो. एकदा राजायें पोताना मस्तकमां पली जोयुं तेथी तरत वैराग्य उत्पन्न थवाथी पोतें पोतानी जार्या सहित तापसी दी
ग्रहण करी. पाउल प्रसन्नचं पढी तेनो पुत्र, राज्य करवा लाग्यो. अ ने ते प्रसन्नचं राजानी माता तापसणी हती तेने केटला एक दिवस प
वनविषे एक पुत्रनो प्रसव थयो ते तापसी सूतिकाना रोगथकी म रण पामी. पठी ते पुत्रने सोमचं तापसें हनु हनु उबेरीने महोटो क स्यो. ते पुत्रनुं नाम वल्कलचीरी पाड्युं. पढी ते वल्कलचीरी पोताना पिता ने माटे वनमांथी फलफूल लावी यापतो हतो, एकदा प्रसन्नचं राजा ने खबर पड़ी के माहारो नाइ वनमां बे ने माता मरण पामी ने माटे मारा जाने वनमांथी तेडावी लावुं एम विचारी गाममां पटह वग डाव्यो जे माहरा जाइ वल्कलचीरीने जे गाममां तेडी लावे, तेने जे नीष्ट मागे ते पुं. ते वात गामनी गणिकाउयें स्वीकार करी पढी ताप सीनो वेश धारण करीने ते वनमां गई. वल्कलचीरीयें ते गणिकाउने पूग्धुं जे क्यां तमारा याश्रमो बे ? कया वनमां तमारो निवास बे ? त्या रें ते कहेवा लागी जे में पोतनपुरमा रहीयें बैयें, माटे मारा वनमां तमो यावो में पण तमारी प्रतिपत्ति करं. एम कही ते तापसीजयें लाडु हता ते वल्कलचीरीने याप्या. तेने वल्कलचीरीयें पूढधुं के या गुं