________________
दश-वैकालिक-सूत्र द्वितीय अध्ययन । आत्मपरसमदृष्टि . साधक सुजन । केमने विपथे यान वलिव एखन ॥ भोग्यतरेभ्रान्त चित्त विस्मरि साधन । संयमेर वहिर्देशे करिछे गमन ।। असंयमे वहु दुःख हय आविर्भाव । आत्मध्याने नाशे साधु मनेर प्रभाव ।। सेइ स्त्री आमार नय आमि नइ स्त्रीर। भ्रमपूर्ण उभयेर सम्बन्ध गभीर ।। अनित्य वियय त्यागी मोहज बुझिया। भोग राग दूर करे ध्यानस्थ हइया ॥४ मनेर निग्रहे पूर्वे याहा अन्तरङ्ग । वलियाछि एवे पलि शुधु बहिरङ्ग ॥ मुनिवर कर तपः शुभ आतापना । सौकुमाऱ्या त्यागकर आत्मार यातना ।। संयम हइते उहा भ्रष्ट करे नरे। सेइ हेतु साधुगण हेय वले तारे ।। वासना दुरन्त रिपु दुःखेर आंधार । तेयागिले यावे दुःख असीम अपार ॥ कामेर आश्रय द्वष आर राग मोह । अपनीत कर सव अति भयावह ।। । दृढ़ भावे पू कथा स्मरिया चलिवे । संसारे थाकिया दिव्य आनन्द लभिवे ॥५ बड़इ चञ्चल मन स्थिर राखा दाय। संयम संश्लिष्ट देह छाडिवारे चाय ।।