________________
५७४
५७६
৭৩৩
५७८
५८] . श्रीसिंहतिलकसूरिविरचितं
मन्त्रस्यैकैकपदं शान्त्याचं कर्मपटकमातनुते । दिक्-कालासन मुद्रा-वर्णाची भिस्तदिह वच्मि ।। विजितस्मररोपमना विकयात्यक्तो जिनांहिगुरुभक्तिः। अथ भीरुमितमोजी जितनिद्रः सूरिरिह शस्यः ॥ अशनादिपञ्चमौनी शुचिः प्रसन्नो दृढवतो दक्षः। गुरुपदभक्तिीजावहितमनाः शस्यते मन्त्री ॥ स्तोफजलस्नातवपुः परिहितमानवसनवरसरिः। एकान्तेऽतिपवित्रे निसन्ध्यमन्तः स्मरत्येवम् ॥ 'ॐ भूरसि भूताग्रे धात्रि ! भूम्यग्रशुद्धिमिह कुरु कुरु । स्वाहेति भूमिशुद्धिं विधाय करपल्लवाक्षेपात् ॥ स्वागुष्ठादिक्रमतो भूतानि न्यस्य पञ्च शून्यानि । अईदादिपञ्चकं वा तैः कृतस्वागदिग्रक्षः ॥ 'ह्री विमले तीर्थजले अशुचिः शुचिरथो भवामि स्वाहा।' मूर्ति प्रभृतिकृते गहास्नाने इत्र विगतपापः ॥ यदिवा, निनमौलिमेरुमूनि क्षीरे सरिनाथपाथसा देवैः। संस्नापितो जिनेन्दस्तज्जलधौताङ्गकोऽय निष्पापः ।। पूर्वाद्यष्टकमतः स्तम्भ देहनं च मृत्यु-'विद्वेपो । वैश्योचाटन-शान्तिकमीशित्वं सर्वकर्माणि ॥ पूर्वाद्यष्टकमतः स्तम्भ-द्वेपाववाष्टिं पुष्टिम् । शान्त्युचाटन-वश्यं मरणमिति केचिदप्याहुः ।। सूर्योदयादिचैत्राद्या मासाः पञ्चघटीप्रमाः। एवं दिवानिशं वर्ष वसन्तादिस्तुः स्मृतः ॥ ओकृष्टि-पोचाटन-भारण- पुष्टिश्च शान्तिकं क्रमशः । पड्तु षु ज्ञेयमिदं यदिवैक कालविधिमाहुः ।।
५८०
५८२
५८३
५८४
