________________
३५५
३५६
थीसिद्दतिलकसूरिविरचितं परमेष्टिपञ्चनिर्मितजिनमयमाचार्यमेरुमर्हन्तम् । त्रैलोक्य-श्रीधीज सर्व ध्यायति स सर्वज्ञः ॥ पट्कोणाकृतिदेहे मध्ये नरमेरुद्धर्यविम्यस्थम् । यः मरिमेरुमन्तः स्त्रं पश्यति सोऽपि सर्वज्ञः ॥ शविन्यन्तःशुपिरितवंशाग्रविलासिमौलिमेरुमये । आचार्यमेरुरात्माऽईनिन्दुविम्बस्थः ॥ चन्द्राशक्रसंगमसमरससिक्तं स्वमौलिमेरुस्थम् । यः मरिमेरुमई स्वं पश्यति सोऽन योगीन्द्रः ।।
॥ इति श्रीसिंहतिलकसरिकृते मन्बरहस्ये त्रयोदशसुरा(देवा)द्रि
रहस्यं प्रथमम् ॥
३५७
३५८
३५९
३६१
पञ्चप्रस्थानगतं त्रयोदशदेवादिरहस्यम् । त्र्यघिदशमुराद्रिसंगतपञ्चप्रस्थानमन्त्रमय वक्ष्ये । मन्त्रादौ पाठे स्तुतिपदानि यावन्ति तावन्ति ॥ पूजाऽर्थेऽथ यन्त्रे सूर्यमिताप्टाधिदशपदी वा स्यात् । विद्यापीठं पोडशवलकैलेण्यं तु 'सिज्झउपदान्तम् ।। तनाष्टादशपद्यां त्रि-तुर्यवलकेऽथ नवम-दशमे वा। प्रत्येकं पदयुगलं अन्त्यालोपोऽन्तिमे वलये ।। पारसपयाई पणवानमा जिर्ण नमोहय निणाण। परंमोहिनिणाणं तह नमो अणंतोहि य जिणाणं ।। 'एवमणंतागंतोहिजिणाण नमो तहा नमोपुव्वं । सामानकेवलीणं भाभवत्याण, तेसि नमो । 'उगतवचरणचारीणमेवामित्तो नमो नमो होइ । चेंउदस-दसैपुवीणं, नमो तहकारसंगीणं ॥ 1 विम्बस्थम् ।
२६२
३६३
३६४
-
