________________
११]
११५ -
श्रोसिंहतिलकसूरिविरचित यत् पश्यति सर्वज्ञोऽनन्तद्रव्यादि तस्य कोटवंशम् । अस्य ध्याता पश्यति कोटयंशस्तत्र मन्त्रोऽयम् ।। कोटबंशमन्त्रसिद्धावणिमाद्या अष्टसिद्धयोऽस्यात्र। मोक्षोऽमुत्र त्रिजगजनवन्यो विश्वशान्तिकरः ।।
११४ कोटचंशसमुत्थितो' श्रीवनस्वामिशिष्यशाखामिः। तिसृभिः कोटयंशस्य स्मृत्यै कोटीगणो विहितः ॥ अष्टोत्तरशतमंशा अधुना तत्संख्यपदमयो मन्त्रः। तसिद्धी कोटचंशादष्टाधिशतांशमीक्षेत ॥ अपि दुःमसभो मेरुन् पश्चाधीती ध्रुवांशका ह्येते । तन्विना न मन्त्रो न स्फूर्तिः कालदोपात् तु ॥ यदिवा, जिन-सरि-यतित्रयमिह तेनैप पञ्चपरमेष्ठी। जिन-सूरिपदन्यासात् सिद्धोपाध्यायसंग्रहः क्रमशः ।। अनुभूय साधुलब्धीः पूर्वभवे गणधरो जिनोऽमुन । वस्मादिह यतिलब्धिन्यासः प्रागंशविधिरेपः॥
११९ अईचं मेरुपदे ध्रुवमस्मिन् पोडशांशकास्तद्वत् । पोडशविन्दुभिरंशाः स्थाप्यास्तचं तु नो वेधि ।। गणभृत् प्रयोदशांशस्तीर्घकृतां केवलागमे पूर्वम् । अस्यैव स्यात् 'सर्वश्रोतोलब्धिः 'सेह भतिज्ञानी ।। सामान्यकेवलि-भवाभवस्थकेवलनुपोऽवधेः। परमात् सर्वानन्तानन्तेभ्योऽवधिजिना एते ॥ एकादशांशका यद् गणभृत्पथाद् भवन्ति सातिशयाः। ऋजु-विपुलाभ्यां च मती सर्पि:-क्षीरामृताचदिनः ॥ १२३ एते दशांशका ध्रुवमेतेऽत्र' जिना महानिमित्तज्ञाः। विद्यासिद्ध तपोभृत् - पूर्वभृतो वादिनोऽष्टांशाः ।। । धात्र 1 2 शमुपरिपती 51 3 धुतल' 51 4 सेह यतिज्ञाना A15 su
१२२
१२४
