________________
(१०.३३७-३३७)
अट्टकवण्णना
२३५
अदन्तदमनन्ति अदन्ता अनस्सवापिस्स दानेन दन्ता अस्सवा होन्ति वसे वत्तन्ति । अदानं दन्तदूसकन्ति अदानं पन पुब्बे दन्तानं अस्सवानम्पि विघातुप्पादनेन चित्तं दूसेति । उन्नमन्ति दायका, पियंवदा च परेसं गरुचित्तीकारट्ठानताय । नमन्ति पटिग्गाहका दानेन, पियवाचाय लद्धसङ्गहा सङ्गाहकानं ।
चित्तालङ्कारदानमेव उत्तमं अनुपक्किलिट्ठताय, सुपरिसुद्धताय, गुणविसेसपच्चयताय
च।
३३७. दानपच्चयाति दानकारणा, दानमयपुञस्स कतत्ता उपचितत्ताति अत्थो । उपपत्तियोति मनुस्सेसु, देवेसु च निब्बत्तियो । ठपेतीति एकवारमेव अनुप्पज्जित्वा यथा उपरूपरि तेनेवाकारेन पवत्तति, एवं ठपेति । तदेव चस अधिट्टानन्ति आह "तस्सेव वेवचन"न्ति । वड्डेतीति ब्रूहेति, न हापेति । विमुत्तन्ति अधिमुत्तं, निन्नं पोणं पब्भारन्ति अत्थो । विमुत्तन्ति वा विसिटुं । निप्परियायतो उत्तरि नाम पणीतं मझेपि हीनमज्झिमविभागस्स लब्भनतोति वुत्तं "उत्तरि अभावितन्ति ततो उपरि मग्गफलत्थाय अभावित"न्ति । संवत्तति तथा पणिहितं दानमयचित्तं । यं पन पाळियं "तञ्च खो''तिआदि वुत्तं, तं तत्रूपपत्तिया विबन्धकारदुस्सील्याभावदस्सनपरं दट्ठब्बं, न दानमयस्स पुञस्स केवलस्स तंसंवत्तनतादस्सनपरन्ति दट्ठब्बं ।
समुच्छिन्नरागस्साति समुच्छिन्नकामरागस्स । तस्स हि सिया ब्रह्मलोके उपपत्ति, न समुच्छिन्नभवरागस्स। वीतरागग्गहणेन चेत्थ कामेसु वीतरागता अधिप्पेता, याय ब्रह्मलोकूपपत्ति सिया । तेनाह “दानमत्तेनेवा"तिआदि । यदि एवं दानं तत्थ किं अत्थियन्ति आह “दानं पना"तिआदि । दानेन मुदुचित्तोति बद्धाघाते वेरीपुग्गलेपि अत्तनो दानसम्पटिच्छनेन मुदुभूतचित्तो ।
परिसीदति परितो इतो चितो च समागच्छतीति परिसा, समूहो ।
लोकस्स धम्माति सत्तलोकस्स अवस्सम्भावी धम्मा। तेनाह "एतेहि मुत्तो नाम नत्थी"तिआदि । यस्मा ते लोकधम्मा अपरापरं कदाचि लोकं अनुपतन्ति, कदाचि ते लोको, तस्मा तञ्चेत्थ अत्थं दस्सेन्तो “अट्टिमे"ति सुत्तपदं (अ० नि० ३.८.६) आहरि । घासच्छादनादीनं लद्धि लाभो, तानि एव वा लद्धब्बतो लाभो। तदभावो अलाभो।
235
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org