________________
१८५] पञ्चमो वग्गो
७३ निसढेणं कुमारेणं अयमेयारूवे उराले मणुयइड्डी लद्धा ३ ॥१८२॥ __“पभू णं, भन्ते निसढे कुमारे देवाणुप्पियाणं अन्तिए जाव पव्वइत्तए ?" हन्ता, पभू। से एवं, भन्ते । इह वरदत्ते अणगारे जाव अप्पाणं भावेमाणे विहरइ । तए णं अरहा अरिटुणेमी अन्नया कयाइ बारवईओ नयरीओ जाव बहिया जणवयविहारं विहरइ । निसढे कुमारे समणोवासए जाए अभिगयजीवाजीवे जाव विहरइ ॥ १८३॥
तए णं से निसढे कुमारे अन्नया कयाइ जेणेव पोसहसाला, तेणेव उवागच्छइ, २ जाव ब्भसंथारोवगए विहरइ। तए णं तस्स निसढस्स कुमारस्स पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि धम्मजागरियं जागरमाणस्स इमेयारुवे अज्झथिए जाव समुप्पजित्था-"धन्ना णं ते गामागर' जाव संनि. वेसा जत्थ णं अरहा अरिटुणेमी विहरइ । धन्ना णं ते राईसर जाव 'सत्थवाहप्पभिईओ जे णं अरिटुणेमि वन्दन्ति, नमंसन्ति जाव पजुवासन्ति । जइ णं अरहा अरिटुणेमी पुन्वाणुपुवि... नन्दणवणे विहरेजा, तए णं अहं अरहं अरिट्टणेमि वन्दिजा जाव पजुवासिज्जा" ॥१८४॥ __ तए णं अरहा अरिट्टणेमी निसढस्स कुमारस्स अयमेयारूवमज्झत्थियं जाव वियाणित्ता अट्ठारसहिं समणसहस्सेहिं जाव नन्दणवणे उजाणे...। परिसा निग्गया। तए णं निसढे कुमारे इमीसे कहाइ लढे समाणे हट्ट '... चाउग्घण्टेणं आसरहेणं निग्गए, जहा जमाली, जाव अम्मापियरो आपुच्छित्ता पव्वइए, अणगारे जाए जाव गुत्तबम्भयारी ॥१८५॥
तए णं से निसढे अणगारे अरहओ अरिटुणेमिस्स तहा