________________
१०४
निरयावलियासु
सुविणे दिटेत्ति' कट्ट पभावई देविं ताहिं इटाहिं कन्ताहिं जाव दोच्चं पितञ्च पि अणुबूहइ ॥ .
११. तए णं सा पभावई देवी बलस्स रन्नो अन्तियं एयमटुं सोचा निसम्म हट्टतुट्ट' करयल° जाव एवं वयासी'एवमेयं देवाणुप्पिया, जाव तं सुविणं सम्म पडिच्छइ, २ बलेणं रन्ना अब्भणुनाया समाणी नाणामाणिरयणभत्तिचित्त जाव अब्भुट्टेइ । अतुरियमचवल जाव 'गईए जेणेव सए भवणे तेणेव उवागच्छइ, २ सयंभवणमणुपविट्ठा ॥
१२. तए णं सा पभावई देवी पहाया कयवलिकम्मा जाव सव्वालंकारविभूसिया तं गभं नाइसीपहिं नाइउण्हेहिं नाइतित्तेहिं नाइकडएहिं नाइकसाएहिं नाइअम्बिलेहिं नाइमहुरेहिं उउभयमाणसुहेहिं भोयणच्छायणगन्धमल्लाहिं जं तस्स गभस्स हियं मियं पत्थं गब्भपोसणं तं देसे य काले य आहारमाहारेमाणी विवित्तमउएहिं सयणासणेहिं पइरिकसुहाए मणाणुकूलाए विहारभूमीए पसत्थदोहला संपुण्णदोहला संमाणियदोहला अविमाणियदोहला वोच्छिन्नदोहला ववणीयदोहला ववगयरोगमोहभयपरित्तासा तंगभं सुहंसुहेणं परिवहइ । तए णं सा पभावई देवी नवण्हं मा साणं बहुपडिपुण्णाणं अद्धट्ठमाणराइंदियाणं वीइक्कत्ताणं सुकुमालपाणिपायं अहीणपडिपुण्णपश्चिन्दियसरीरं लक्षणवञ्जणगुणोववेयं जाव ससिसोमाकारं कन्तं पियदसणं सुरूवं दारगं पयाया ॥
१३. तए णं तीसे पभावईए देवीए अङ्गपडियारियाओ पभावई देविं पसूयं जाणेत्ता जेणेव बले राया तेणेव उवागच्छन्ति, करयल जाव बलं रायं जएणं विजएणं वद्धान्ति,