________________
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी
श्री मालारोहण जी विचार मत ॐ श्री मालारोहण जी
(उपजाति छन्द) उर्वकार वेदंति सुद्धात्म तत्त्वं, प्रनमामि नित्यं तत्त्वार्थ साधं । न्यानं मयं संमिक दर्स नेत्वं, संमिक्त चरनं चैतन्य रूपं ॥१॥ नमामि भक्तं श्री वीरनार्थ, नंतं चतुस्टं त्वं विक्त रूपं । माला गुनं बोछन्ति त्वं प्रवोधं, नमामिहं केवलि नंत सिद्धं ॥ २ ॥ काया प्रमानं त्वं ब्रह्मरूपं, निरंजनं चेतन लष्यनेत्वं । भावे अनेत्वं जे न्यान रूपं, ते सुद्ध दिस्टी संमिक्त वीज ॥ ३ ॥ संसार दष्यं जे नर विरक्तं, ते समय सुखं जिन उक्त दिस्ट । मिथ्यात मय मोह रागादि षंडं, ते सुद्ध दिस्टी तत्वार्थ साधं ॥ ४ ॥ सल्यं त्रयं चित्त निरोध नित्वं, जिन उक्त वानी हिदै चेतयत्वं ।। मिथ्यात देवं गुरु धर्म दूरं, सुद्धं सरूपं तत्वार्थ साध ॥ ५ ॥ जे मुक्ति सुष्यं नर कोपि साध, संमिक्त सुद्धं ते नर धरेत्वं । रागादयो पुन्य पापाय दूरं, ममात्मा सुभावं धुव सुद्ध दिस्टं ॥ ६ ॥ श्री केवलं न्यान विलोकि तत्त्वं, सुद्धं प्रकासं सुद्धात्म तत्त्वं । संमिक्त न्यानं चरनंत सुष्यं, तत्वार्थ सार्धं त्वं दर्सनेत्वं ॥ ७ ॥ संमिक्त सुद्धं ह्रिदयं ममस्तं, तस्य गुनमाला गुथतस्य वीज । देवाधिदेवं गुरु ग्रंथ मुक्तं, धर्म अहिंसा षिम उत्तमाध्यं ॥ ८ ॥ तत्त्वार्थ साधं त्वं दर्सनेत्वं, मलं विमुक्तं संमिक्त सुद्धं । न्यानं गुनं चरनस्य सुद्धस्य वीज, नमामि नित्वं सुद्धात्म तत्त्वं ॥ ९ ॥ जे सप्त तत्त्वं षट् दर्व जुक्तं, पदार्थ काया गुन चेतनेत्वं । विस्वं प्रकासं तत्त्वानि वेदं, श्रुतं देव देवं सुद्धात्म तत्त्वं ॥ १०॥
देवं गुरं सास्त्र गुनानि नेत्वं, सिद्धं गुनं सोलहकारनेत्वं । धर्म गुनं दर्सन न्यान चरनं, मालाय गुथतं गुन सस्वरूपं ॥ ११ ॥ पडिमाय ग्यारा तत्त्वानि पेष, व्रतानि सीलं तप दान चेत्वं । संमिक्त सुद्धं न्यानं चरित्रं, स दर्सनं सुद्ध मलं विमुक्तं ॥ १२ ॥ मूलं गुनं पालंति जे विसुद्धं, सुद्धं मयं निर्मल धारयेत्वं । न्यानं मयं सुद्ध धरति चित्तं, ते सुद्ध दिस्टी सुद्धात्म तत्त्वं ॥ १३ ॥ संकाय दोषं मद मान मुक्तं, मूढं त्रयं मिथ्या माया न दिस्ट ।। अनाय षट् कर्म मल पंचवीसं, तिक्तस्य न्यानी मल कर्म मुक्तं ॥ १४ ॥ सुद्धं प्रकासं सुद्धात्म तत्त्वं, समस्त संकल्प विकल्प मुक्तं । रत्नत्रयं लंकृत विस्वरूपं, तत्त्वार्थ साध बहुभक्ति जुक्तं ॥ १५ ॥ जे धर्म लीना गुन चेतनेत्वं, ते दुष्य हीना जिन सुद्ध दिस्टी । संप्रोषि तत्त्वं सोइ न्यान रूपं, ब्रजंति मोष्यं षिनमेक एत्वं ॥ १६ ॥ जे सुद्ध दिस्टी संमिक्त सुद्धं, माला गुनं कंठ हिदयं विरुलितं ।। तत्त्वार्थ साधं च करोति नित्वं, संसार मुक्तं सिव सौष्य वीज ॥ १७॥ न्यानं गुनं माल सुनिर्मलेत्वं, संषेप गुथितं तुव गुन अनंतं । रत्नत्रयं लंकृत स स्वरूपं, तत्त्वार्थ साध कथितं जिनेन्द्रं ॥१८॥ श्रेनीय पृच्छंति श्री वीरनाथं, मालाश्रियं मागंति नेयचक्रं । धरनेन्द्र इन्द्रं गन्धर्व जष्यं, नरनाह चक्रं विद्या धरेत्वं ॥ १९ ॥ किं दिप्त रत्नं बहुविहि अनंतं, किं धन अनंतं बहुभेय जुक्तं । किं तिक्त राजं बनवास लेत्वं, किं तव तवेत्वं बहुविहि अनंतं ॥ २० ॥ श्री वीरनार्थ उक्तंति सुद्धं, सुनु श्रेनिराया माला गुनार्थ ।। किं रत्न किं अर्थ किं राजनार्थ, किं तव तवेत्वं नवि माल दिस्टं ॥ २१ ॥