________________
षष्ठः प्रस्तावः ।
प्रारूढोऽधिष्ठितश्चाश्वो नृपवैरिसुरेण सः ॥ ४१ ॥ उत्पत्य गगजेनैव वेगनेयाय काननम् । राजा मुक्तो विमुक्तश्च प्राणेरप्याशु सोऽश्वक: ॥ ४२ ॥ तत्रैको हरिणो भूपं दृष्ट्वा जातिस्मरोऽभवत् । एवमज्ञापयत् तं च लिखित्वाऽग्रेऽक्षरावलोम् ॥ ४३ ॥ देवलो नाम ते राजन्न भूवं श्रीकरीधरः। मृत्वार्तध्यानदोषेण जातस्तिय क्त्वदूषितः ॥ ४४ ॥ तेनाऽय दर्शितं नौरं टषितस्य महीपतेः । स्वस्थीभूतेऽथ तस्मिंस्तु तत्र तत्सैन्यमाययौ ॥ ४५ ॥ हरिणोऽसौ कृतज्ञेन राजा नीतो निजं पुरम् । राजदत्ताभयस्तत्र स्वेच्छया संच चार मः ॥ ४६ ॥ अन्यदा मम्मणस्याट्टे स समागात् परिभ्रमन् । पूर्वजन्ममत्सरेण वणिक तस्मै चकोप सः ॥ ४७ ॥ तातमूचे च मार्योऽयमपराधकरो मृगः । सोऽवदधन्यते जौवा नापरोऽपि वणिक्कुले ॥ ४८ ॥ अयं तु भूपतेरिष्टो न हन्तव्यः सुत ! लया। तथापि निहतो रोषाद व्याक्षिप्तस्यास्य सोऽमुना ॥ ४८ ॥ कुर्वन् कर्मेदृशं सोऽय मम्मण: श्रेष्ठि नेक्षितः । दूरस्थितेन यमदण्डेने वान्तविधायिना ॥ ५० ॥
(१) ज बभूव ।
(२) ज नाचारोऽपि । (३) ङ नैच्यत । (8) ज-न घान्तावसायिना ॥ ५० ॥
