________________
देवभरि विरइओ
कहारयण
कोसो ॥
सामन्नगुजाहिगारो।
॥ ६८ ॥
164964564964
समणेण व वेसमणेण जह व भोगं अणीहमाणेण । एसा रेसायलोरगफारफणावेढवणीया ?
॥ ३१ ॥ ॥ ३२ ॥
इय कित्तिया कहिअंतु तुज्झ ? जे उज्झियं सजीयं पि । रैक्खिसु चिरं सुहि-सयण- देहदोहं पि काऊण
॥
३८ ॥
विजएण जंपियं ताय ! जइ इमं ता सिरीए किं व फलं ? । न हि चाग-भोगओ वि हुँ कजमिमीए परं विंति ॥ ३३ ॥ दिता निद्दिट्ठा जे वि तए ताय ! जलनिहिप्पमुहा । ते वि मुहा बलि- हरिचंदमाइपडिवक्खजुत्तिया ॥ ३४ ॥ बढद वहंतत्रयजलं व वित्तं सया वि भुजंतं । खिअइ तदियश्कृवयनीरं व अभोगओ ताय ! ।। ३५ ।। तेऽणता जे लच्छि सवपयारेण वडिऊण मया । उवभुंजिऊण [दाऊण] जे पुणो ते जए विरला ३६ ॥ न य रक्खिया विचिट्ठइ सुदुट्ठमहिल व पुनरहियस्स । लच्छी नंदस्स व भूवइस्स ता मुंच "तं मोहं ॥ ३७ ॥ आ पाव ! ममावि हु सिक्खणाए बद्धक्खणो सिंहो होउं । बहुजंपिएण बालाणमहव सुलहो महुरभावो ॥ किं बहुणा जइ रे ! जीयमिच्छसे ठाहि ता निहुँयचेट्टो । जइ पुण विलासकाभी ता मह भवणाउ नीहरसु ॥ इय परुवयणभल्लीहिं सल्लिओ तह कहिं पि तेण सुओ। ऊसासो वि हु नीसरइ तस्स जह कटुचेट्टाए ॥ जइ विहु पिउणा सो तह “तिरिक्खिओ तह वि नो गओ विगई । सुकुलुग्गयाण पुरिसाणमहव एसेव होइ गई ।। पिउणावि अत्थसारो तद्वयणुप्पन्नतिवकोवेण । तेंह कह वि गोविओ ठाविओ य जह नजर दिवाणीहिं ॥ १ रसातलोरगस्फारफणावेष्टम् ।। २ उज्झित्वा ॥ ३ अरक्षन् ॥ ४हु सज्ज" प्रतौ ॥ ५ त्वं मोहम् || ६ 'शैक्ष:' शिशुरित्यर्थः ॥ ७ जीवितम् ॥ ८ निसृतवेष्टः ॥ ९ स कह प्रतौ । उच्छ्वासोऽपि हि निस्सरति तस्य यथा कष्टवेष्टया ॥। १० तिरस्कृतः ।। ११ विकृतिम् ॥ १२ उत्तरार्द्धेऽत्र मात्राधिक्यम् ॥
३९ ॥ ४० ॥ ४१ ॥ ४२ ॥
स्थिति-गति-सुख-दुःख- स्वम-निद्रान्त-हर्म्या-टवि-निशि-दिनपातोत्पातवेलासु येषाम् । व्रजति न परमेष्ठिश्रेष्ठमन्त्रो मनस्तस्त इह भवसमुद्राद् द्राग् बहिष्टाद् भवन्ति
॥ इति कथारत्नकोशे पश्ञ्चनमस्कारे श्रीदेवनृपकथानकं समाप्तम् ॥ १० ॥ पंचनमोकारे विहु अरहंतपयं पयंपियं पढमं । भत्ती य तम्मि बिहिया संसारुच्छेयणं कुणइ सा पुण नज्जइ कजेण तं च जिणभवणकारणेण फुडं । अहिगारिणा तयं पुण कारेयवं विहीए परं अहारी ये इह चिय निम्मलकुलसंभवो विभवभागी । गुरुमत्तो सुहचित्तो अच्चतं धम्मपडिबद्धो बहुसुँहि सयणो सुस्सप मुहगुणसंगओ विसुद्धमई । आणापहाणचिट्ठो दट्ठवो जिणहरविहाणे
एत्थ विही पुण सुद्धा दवे सल्लाइवज्जिया भूमी । भावे य पैरापत्तियरहिया पढमं निरूवेजा वेसा- धीवर - ज्यारमा इदुग्गुच्छणिअजणरहिए । गिहि-साहूणं सद्धम्मबुद्धिजणगे पएसम्मि दलमवि य सर्वसिद्धं विसिकट्टिट्टगोवलप्पमुहं । उस्सग्गेणं सम्मं सुंसउणबुडीए घेत्तवं तयभावे बहुगुणसंभवे य अतहग्गहो विष्णुन्नाओ । ईहरा मग्गुच्छेओ सद्धाभंगो य सुगिहीण
०
१ 'तत्' जिनभवनम् ॥ २य विहिय चिय प्रतौ ॥ ३ सुहस प्रती बहुमुत्स्वजनः ॥ ४ पराप्रीतिरहिता ॥ ६ दलमपि च स्वयंसिद्धं विशिष्टकाष्ठेष्टको पलप्रमुखम् । दल' चैत्यविधापनसाधनानि ॥ ७ मुख्यवृत्त्या ॥ ८ इतरथा ।
१२
॥ ४ ॥
॥ १ ॥
॥ २ ॥
॥ ३ ॥
|| 8 ||
॥ ५॥
॥ ६॥ ७॥ ॥ ८ ॥ ५-यूतकारादिजुगुप्सनीय ||
चैत्याधिकारे वि जयकथा
नकम् ११।
॥ ६८ ॥
चैत्यविधापमाधिकारी
तद्विधिश्च