________________
( २५५ )
स्वरण युगडी मर्द्दन व्याजतो यः । कुर्वन्पीडा मति बलतया मोचयामास कारागाराष्ट्र भूमी पतिमपि तथा कृष्णदेवा भिधानं ॥ १८ ॥ श्रीकर्यो जलद भ्रमं दधुरहो सैन्येस्य सेवारसा यातर्तुप्रतिमे समुज्ज्वल पटा वासा मराल श्रियं । कंपं वायु वशेन केतु निबहाः शस्यानुकारं च ते सङ्गीतानि च कोकिलारव तुलां चिशे तु तापं द्विपः ॥ १९ ॥ श्रीमांस्तस्याजनि नर पति बधवो जिंदुराजो यः संडेरेऽर्क इव तिमिर वैरि वृंद विभेद । यस्य ज्योति: प्रकरमभितो विद्विषः कौशिकाभा द्रष्टुं शक्ता न हि गिरि गुहा मध्यमध्या श्रितास्तत् ॥ २० ॥ गच्छतीनां रिपु मृगदृशां भूषणानां प्रपाते वाप्पा सायेर्घनतति तुलां बिभ्रतीनामरण्ये । दूर्ध्वा भ्रांतिं मरकत मणि श्र ेणयो यत्प्रयाणे सांबूलीय भ्रममिव चिरं चक्रिरे पद्म रागाः ॥ २९ ॥ पृथ्वी पालयितुं पवित्र मतिमान् यः कषुकाणां करं मुंच प्रापयशांसि कुंद धवला न्यानंद हृद्याननः । पृथ्वी पाल इति ध्रुवं क्षिति पति स्तस्यांग जन्माभवत्प्रत्येक्षोरु निधिः स गूर्जर पतेः कर्णस्य सैन्या पहः ॥ २२ ॥ यत्सेना किल कामधेनु सदृशी कीर्त्ति स्रवंती पयः स्वच्छंदं सचराचरेपि भुवने शत्रू - स्तृणीकुर्वती । धर्मं वत्समिव स्वकीय मनघं वृद्धिं नयंती मुदा कस्यानंद करी बभूव न भुवोभीष्टं समातन्वती ॥ २३ ॥ श्री योजको भूपतिरस्य बंधु विवेक सौध प्रबल प्रतापः । श्वेतातपत्र ेण विराजमानः शक्त्याणहिल्लाख्य पुरेपि रेमे ॥ २४ ॥ त्यक्त्वा सोघमुदार केलि विपिनं क्रीडाचले दीर्घिकां पल्यंका श्रयणं करेणुषु मुदां स्थानं समंतादपि । यस्यारि क्षितिपाठ बाल ललनाः शैले वने निर्झरे स्थूल ग्रावशिरस्सु संस्मृति मगुः पूर्वोपभुक्त श्रियां ॥ २५ ॥ श्री आशा राज नामा समजनि वसुधा नायक स्तस्य बंधु : साहाय्यं माaarti भुवि यदसि कृतं वीक्ष्य सिद्धाधिराजः । तुष्टो धत्त े स्म कुंभं कनक मय महो यस्य गुप्यद्गुरुस्थ तं हर्तुं नैव शक्तः कलुषित हृदयः शेष भूपाल वारितः ॥ २६ ॥ उदय गिरि शिरः स्थं किं सहस्त्रांशु बिंबं वितत विशद की मूर्ध्नि र्किनु प्रतापः । उपरि सुभग वाया उद्गता मंजरी कि कनक कलश आभाद्यस्य गुप्यद्गुरु स्थः ॥ २० ॥ कनक रुचि शरीरः शैलसाराभिरामः फणि पति मयनीयस्यावतारः स विष्णोः । सलिल निधि सुताया मंदिरे स्कंध देशे दधववनि मुदारामग्रिमः पुण्य मूर्तिः ॥ २८ ॥ सत्रागार