________________
२२४ ]
प्रबन्धपश्वशती
[417 ] अथ मित्रवचनाकरणदोषे कोलिकसम्बन्धः । यस्य नास्ति स्वयं प्रज्ञा, मित्रोक्तं न करोति यः । स एष निधनं याति, यथा मन्थरकोलिकः ||१||
भग्नर्यादिषु वस्त्रवानोपकरणार्थ वृक्षारूढस्य मन्थरकोलिकस्य छेतुं प्रवृत्तस्य स्वस्थानकमनभयात् तस्य वात् वृक्षस्थव्यन्तरस्तुष्टोऽवगू 'वरं मार्गये' त्युक्तं तस्य तेनोक्तं भार्यामाgar याचिष्ये । मार्गे गच्छतो मित्रं मिलितं तेनोक्तं राज्यं याचस्त्र । तस्याप्यत्रे तेनोक्तं भार्यामनापृच्छय न याचिष्ये, गृहे गतः, तत्स्वरूपं भार्यायै कथितं तयोक्तं द्विवस्त्रवणनशक्ति याचस्व, याचितायां च व्यन्तरेण द्विशिराश्चतुर्भुजः पुरुषः कृतः । छोकैस्तादृश्चमसमब्जसं eg विचिन्त्य च स मारितः । अतो यस्यः ।
इति मित्रवचनाकरणदोषे कोलिकसम्बन्धः || ४१७॥ [418 ] अथ अतिलोभे वधू ४ श्रेष्ठिसम्बन्धः । अतिलोभो न कर्त्तव्यो, लोभमेव परित्यजेत् । अतिलोभाच्छृङ्गदचो, वधूभिश्चिक्षिपेऽर्णवे ॥१॥
रोहणपुरे नगरे शृङ्गदत्तो वणिक्कृपण: द्वात्रिंशत्कोटिद्रव्यभर्त्ता । चतुःपुत्रः । तद्वधूनामानि लक्ष्मी: १, गौरीर, अप्सरा, रतिः ४ तापसीमन्त्रप्रयोगेण न्यग्रोधेन स्वर्णद्वीपे गत्वा नाटकाबछोकनं रात्रौ कृत्वा गृहे आगच्छन्ति ।
raar कर्मकरो वटकोटरस्थस्तत्र गतः स्वर्णद्वीपे गतेन नाटकादि सर्वमत्रलोकितं । स्वर्णकोटियुगं तत्र दाने लब्धं तेन कर्मकरेण पश्चादागतः स्वर्णकोटियुगं श्रेष्ठोऽर्पितं कथितं deस्वरूपं । श्रेष्ठी लोभात्तेन सह वटकोटरे स्थितः । अन्यदा ताभिर्मार्गे गच्छन्तीभिरतिभारत्यात् वृक्षोऽम्बुधौ क्षिप्तः । श्रेष्ठी पञ्चत्वमाप लोभात् । अतोऽतिलोभो० ॥
इति अतिलोमे वधू ४ श्रेष्ठिसम्बन्धः ||४१ ८ ॥
[419 ] अथ एकबुद्ध्यादीनां मत्स्यानां संबंधः । शतबुद्धि: शिरःस्थोऽयं, सहस्रबुद्धिः प्रलम्बितः । एकबुद्धिरहं भद्रे ! क्रीडामि विमले जले ॥१॥ कस्मिश्चिमलाशये शतबुद्धिः सहस्रबुद्धिरेकबुद्धिश्च मत्स्याः सन्ति । सन्ध्यायां तत्पार्श्वे गच्छद्धिलुब्धकैरुक्तं-- अत्र बहवो मत्स्याः सन्ति, प्रातरागन्तव्यम् ।
,
एकबुद्धिः शतबुद्धिः सहस्रबुद्धि प्राह-भो दूरे गम्यतेऽत्र भयमस्ति । ताभ्यामुक्तं-आवां छन तदा वास्यावः । शतबुद्धिसहस्रबुद्धी बुद्धिमन्तौ [वयं तत] एकबुद्धिस्तदीयं वचनमनाट त्व
"Aho Shrutgyanam"