________________
ਧਰਮ ਤੱਤ ਨੂੰ ਨਾ ਜਾਨਣ ਵਾਲਾ, ਅਗਿਆਨੀ ਹੋਣ ਤੇ ਵੀ · ਖੁਦ ਨੂੰ ਗਿਆਨੀ ਮਨਣ ਵਾਲਾ, ਜੀਵ ਭਾਵ · ਅਦੰਰਲੀ ) ਸਮਾਧੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ । (25): .. .
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੀ ਗਿਆਨੀ , ਮਨਣ ਵਾਲਾ ਅਗਿਆਨੀ,, ਬੀਜ, , ਕੱਚ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਬਨਾਏ ਭੋਜ਼ਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ, ਆਰਤ ਧਿਆਨ ਦੁਖ ਦਾ ਕਾਰਣ) ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਭਾਵਸਮਾਧੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ । (26)
ਜਿਵੇਂ ਢੱਕ, ਕਕ, ਕੁਰਰ, ਜਲ, ਗਾ ਤੇ ਸਿਪੀ ਪਾਣੀ ਦੇ, ਜੀਵ, ਮਛੀ ਫੜਨ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ : ਧਿਆਨ ਕਾਲਾ ਤੇ ਪਾਪ ਕਾਰੀ ਹੈ, । , ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮਿਥਿਆ ਦਰਿਸ਼ਟੀ ਤੇ ਅਨਾਰਿਆ : (ਪਾਪੀ): ਮਣ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਇਹ ਸਾਰੇ ਪਾਪੀ ਸ਼ਮਣ ਚੱਕ ਅਚ, ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਖੀ ਤੇ ਧਰਮ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹਨ। (27-28)
| ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਿਨੇ ਹੀ ਦਰਬੁਧ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਦਰਸ਼ਨ (ਵਿਚਾਰ ਧਾਰ) ਨੂੰ:ਸ਼ੁਧ ਮਨਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ੁਧ ਰਾਹ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ ਤੇ ਜੈਨ ਮੱਤ ਦੇ ਉਲਟ ਚਲਦੇ ਦੁੱਖ ਤੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ । (29)
ਜਿਵੇਂ ਜਨਮ ਤੋਂ ਅੰਨਾ ਪ੍ਰਸ਼ ਛੇਕ , ਵਾਲੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਤੇ ਹੀ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਡੁਬ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਮਿਥਿਆ ਦਰਿਸ਼ਟੀ ਤੇ ਪਾਪੀ ਸਾਧੂ ਪੂਰਨ ਰੂਪ ਨਾਲ ਆਸ਼ਰਵ (ਪਾਪੀ) ਦਾ ਸੇਵਨ ਕਰਦੇ ਹਨ । ‘ਉਹ ਭਵਿਖ ਲਈ ਨਰਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਗੇ । ( 30-31)
| ਕਯਪ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਰਾਹੀਂ 'ਦਸੇ, ਇਸੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਵਹਿੰਦੇ ਡੂੰਘੇ ਸੰਸਾਰ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਆਤਮ ਕਲਿਆਨ ਲਈ ਸੰਜਮ ਦੀ ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੀਂ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ । (32)
ਇੰਦਰੀਆਂ ਜਾ ਜੰਤੂ ਜੋ ਵੀ ਸਾਧੂ ਹੈ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਸਮਾਨ ਸਮਝਦਾ ਹੋਇਆ, ਸ਼ਕਤੀ ਅਨੁਸ਼ਾਰ ਸੰਜਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ । (33)
ਵਿਵੇਕਵਾਨ ਮੁਨੀ ਜਿਆਦਾ ਮਾਨ ਤੇ ਮਾਇਆਂ' (ਕਪਟ) ਨੂੰ ਸ਼ੁਧ ਗਿਆਨ ਰਾਹੀਂ ਜਾਨ ਕੇ ' ਛੇਖਾਨ (ਤਿਆਗ) ਕਰੋ :(34) ..
ਮਨ ਖਿਡਾਅਦ ਦਸ ਖੂਬ ਦੇ ਯਥਾਂ ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰੇ । ਪਾਪ ਧਰਮ ਹਿੰ:) ਨੂੰ ਵੱਡੇ : ਤਪਸ ਆ · ਲਈ . ਸ਼ਕਤੀ ਲੰਗਾਵੇ : ਕਰੋਧ ਤੇ ਮਾਨ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਨਾ ਕਰੇ । : (35) ..
· · ਜਿਵੇਂ ਸੁਮੇਰੁ ਪਰਵਤ ਘੋਰ ਤੁਫਾਨ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਕੰਬਦਾ. ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਰਤਾਂ ਦਾ . ਧਾਰਕ : ਸਾਧੂ ਵੀ, ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਰਸ਼ੈ ਤੇ ਕਸ਼ਟਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਕੇ ਸੰਜਮ ਤੋਂ ਭਰਸਟ ਨਾ ਹੋਵੇ ! (37)
ਸੰਬਰ ਵਾਲਾ, ਮਹਾਬੁਧੀਮਾਨ, ਧੀਰਜਧਾਰੀ ਸਾਧੁ ਦੁਸਰੇ ਰਾਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਹਿਨ ਕਰੇ । ਕਸ਼ਾਏ (ਕਰੋਧ, ਮੋਹ, ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਮਾਂਨ) ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਮਰਨ ਤੱਕ ਸੰਜਮ ਵਿਚ ਸਥਿਰ ਰਹ’’ ਇਹ ਕੇਵਲੀ ਭਗਵਾਨ ਦਾ ਮਤ ਹੈ । ਅਜੇਹਾ ਮੈਂ ਆਖਦਾ ਹਾਂ । (38)
1 (