________________
ਸਮਣ ਸੂਤਰ
ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ (ਇੱਛਾ) ਮੋਹ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੋਹ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(100)ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਸਮਝ ਤੇ ਸੰਤੋਖ ਰੂਪੀ ਪਾਣੀ ਨਾਲ, ਤੇਜ਼ ਲੋਭ ਰੂਪੀ ਮੈਲ ਧੋਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਭੋਜਨ ਦਾ ਲਾਲਚੀ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਹੀ ਮੈਲ ਰਹਿਤ, ਸੋਚ ਧਰਮ ਵਿਚ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ।
(101)ਵਰਤ ਧਾਰਨ ਕਰਨਾ, ਸਮਿਤਿ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ, ਕਸ਼ਾਏ ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣਾ, ਮਨ, ਬਚਨ ਤੇ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਭੈੜੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦਾ ਤਿਆਗ, ਪੰਜ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿਤਨਾ ਹੀ ਸੰਜਮ ਆਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
(102)ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਤੇ ਕਸ਼ਾਏ ਨੂੰ ਰੋਕ ਕੇ ਧਿਆਨ ਤੇ ਸਵਾਧਿਆਏ ਰਾਹੀਂ ਜੋ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਹੀ ਤਪ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
(103) ਸਾਰੇ ਦਰੱਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪੰਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਮੋਹ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੋ ਮਨ, ਬਚਨ ਤੇ ਸਰੀਰੀ ਰਾਹੀਂ ਨਿਰਵੇਦ (ਸੰਸਾਰ, ਦੇਹ ਤੇ ਭੋਗਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵੰਗ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਤਿਆਗ ਧਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹਾ ਜਿਨੇਂਦਰ ਦੇਵ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ ਹੈ।
(104)ਤਿਆਗੀ ਉਹ ਹੀ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਮੋਹਨੇ ਤੇ ਪਿਆਰੇ ਭੋਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਤੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭੋਗਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪੀਠ ਫੇਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਪੂਰਵਕ ਭੋਗਾਂ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਦਾ ਹੈ।
(105)ਜੋ ਮੁਨੀ ਸਭ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪਰਿਹਿ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ
,'
22
