________________
ਸਮਣਸੂਤਰ
(3) ਨਿਦਾਨ ਸ਼ਲਯ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਪੁੱਟ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ।
(580)ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਜੋ ਜੀਵ ਮਿੱਥਿਆ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿਚ ਲੱਗ ਕੇ ਨਿਦਾਨ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਲੇਸ਼ਿਆ ਵਿਚ ਮਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਬੋਧੀ ਬਹੁਤ ਦੁਰਲਭ ਹੈ।
(581)ਜੋ ਜੀਵ ਸੱਮਿਅਕ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਇੱਛੁਕ, ਨਿਦਾਨ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਸ਼ੁਕਲ ਲੇਸ਼ਿਆ ਸਹਿਤ ਮਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੋਧੀ ਛੇਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
(582)ਹਿਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੱਮਿਅਕਤਵ ਆਦਿ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੀ ਆਤਮਾ ਸੁਖੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
(583–584) ਰਾਜਕੁਲ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨਿਤ ਯੋਗ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਯੁੱਧ ਜਿੱਤਣ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਭਾਵੀ ਸਾਧੂ ਨਿੱਤ ਚਿੱਤ ਨੂੰ ਵਸ ਵਿਚ ਕਰਕੇ, ਮਰਨ
ਵਿਚ ਸਮੱਰਥ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧਿਆਨ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਨਾਲ, ਸਮੇਂ ਧਿਆਨ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਮਰੱਥ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
(585)ਹੇ ਜੀਵ ! ਤੂੰ ਮੋਕਸ਼ ਮਾਰਗ ਵਿਚ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ। ਉਸੇ ਦਾ ਧਿਆਨ ਕਰ। ਉਸੇ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਅਤੇ ਉਸੇ ਵਿਚ ਘੁੰਮ। ਹੋਰ ਪਦਾਰਥਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਰਹਿ।
(586)ਸੰਲੇਖਨਾ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਮੁਨੀ ਮਰਨ ਸਮੇਂ ਇਸ ਲੋਕ ਤੇ ਪਰਲੋਕ ਦੇ ਸੁੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੀ ਇੱਛਾ ਦਾ, ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ, ਆਖ਼ਿਰੀ ਸਮੇਂ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਅਸ਼ੁਭ ਪਰਿਨਾਮਾਂ
117
