________________
ਹੈ। ਨਗਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਧਨਵਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਇੱਕ ਬਰੋਟੇ ਦੇ ਦਰਖਤ ਹੇਠਾਂ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸ ਦਰਖਤ ਪਰ ਗੁਹੜ ਪੰਛੀ ਅਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਕ ਵਾਰ ਗੁਹੜ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਕਿ ਸਾਡੀ ਬਿੱਠ ਨਾਲ ਕੋਹੜ ਦਾ ਰੋਗ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧਨਵਤੀ ਨੇ ਇਹ ਜਾਣਕੇ ਕਾਫੀ ਬਿੱਠਾਂ ਇਕਠੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਭੇਸ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੋਹੜ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ। ਥੋੜੇ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਧਨ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਮਹਿਲ ਖੜਾ ਕਰ ਲਿਆ। | ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪਤਨੀ ਦੇ ਘਰ ਨਾ ਮਿਲਣ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਧੋਖਾ ਸਮਝ ਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੇ ਕੋਹੜ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵੈਦ ਦੀ ਚਰਚਾ ਵੀ ਸੁਣੀ ਮਿੱਤਰ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਉਹ ਵੈਦ ਕੋਲ ਆਇਆ। ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਹ ਦਾਸ ਵੀ ਕੋਹੜੀ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਆ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸਤੀ ਅਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਆਖੀ।
ਪੂੰਨਪਾਲ ਨੇ ਵੈਦ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੁਸੀ ਸਾਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਕਸ਼ਟ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦੇਵੇਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੂੰਹ ਮੰਗਿਆ ਇਨਾਮ ਦੇਵਾਂਗੇ। ਵੈਦ ਨੇ ਆਖਿਆ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਕੋਈ ਚਾਹਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਫਿਰ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ ਪੂੰਨਪਾਲ ਨੂੰ ਅੱਡ ਬੁਲਾ ਕੇ ਆਖਿਆ। ਤੁਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਧੋਖੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸੁਣੋ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੈਦ ਦਵਾਈ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ। ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੈ ਜਾਕੇ ਉਸ ਨੇ ਆਖਿਆ। ਸੱਚ ਦੱਸਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਰੋਗ ਕਿਵੇਂ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ। ਦੋਹਾਂ ਰੋਗੀਆਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਪੁੰਨਪਾਲ ਦੀ ਪਤਨੀ ਵੱਲ
[58]
