________________
ਤੱਪਸਵੀ ਢੰਢਨ ਮੁਨੀ 22ਵੇਂ ਤੀਰਥੰਕਰ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟ ਨੇਮੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਤੀਰਥੰਕਰ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟ ਨੇਮੀ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਨ ਲਈ ਆਏ। ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, “ਤੁਹਾਡੇ 18000 ਸਾਧੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਕੌਣ ਹੈ? ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟ ਨੇਮੀ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਵੰਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਬਣੇ ਮੁਨੀ ਢੰਢਨ ਦਾ ਨਾਂ ਲਿਆ। ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਗਵਾਨ ਅਰਿਸ਼ਟ ਨੇਮੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ। ਢੰਢਨ ਮੁਨੀ ਪ੍ਰਤਿਗਿਆ ਪੂਰਵਕ ਤੱਪ ਕਰਕੇ ਭੋਜਨ ਹਿਣ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੱਪ ਕਾਰਨ ਅਨੇਕਾਂ ਲੱਬਧੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੱਪ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਗਿਆ ਪੂਰੀ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਇੱਕ ਮਹੀਨਾ ਭੋਜਨ ਨਾ ਮਿਲਿਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਢੰਢਨ ਮੁਨੀ ਦੇ ਸਾਥੀ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਛੱਡ ਗਏ। ਮੁਨੀ ਹਰ ਰੋਜ ਅਪਣੀ ਗੁਪਤ ਪ੍ਰਤਿਗਿਆ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਭਿਖਸ਼ਾ ਲਈ ਘੁੰਮਦੇ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਨਾ ਮਿਲਦਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਦੁੱਖ ਜਾਂ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਭੋਜਨ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਸ਼ੁਕ ਗਿਆ ਸੀ। ਚਹਿਰੇ ਦੀ ਚਮਕ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੇ ਵੀ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਮੱਨ ਵਿੱਚ ਤੱਪਸਵੀ ਢੰਢਨ ਮੁਨੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੋਈ। ਸੰਜੋਗ ਵੱਸ ਮੁਨੀ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚੋ ਗੁਜਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਹਾਥੀ ਤੇ ਸਵਾਰ ਸਨ। ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਹਾਥੀ ਤੋਂ ਉਤਰ ਕੇ ਤੱਪਸਵੀ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕਠੇ ਮਿਲਣ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਮੁਨੀ ਰਾਜ! ਤੁਸੀਂ ਤੱਪਸਿਆ ਰਾਹੀਂ ਸਾਡੇ ਕੁਲ ਦਾ ਨਾਂ ਰੋਸ਼ਨ
[141]
