________________
***********************************
ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ, ਵਸਤ ਸਰੂਪ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਚਾਰਿਆ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ, ਗਿਆਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਪ੍ਰਤੀ ਗੰਭੀਰਤਾ, ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਦੇ ਨਾ ਹੋਣ ਅਤੇ ਗਿਆਨਾਵਰਨੀਆ ਦੋਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਤੱਤਵ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਇਹ ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕਿ ਸਰਵੱਗਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। 47, 48
ਜਿਨੇਂਦਰ ਭਗਵਾਨ ਉਪਕਾਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਸੰਸਾਰ ਉਪਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਤੱਤਪਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਰਾਗ, ਦਵੇਸ਼, ਮੋਹ ਨੂੰ ਜਿੱਤੇ ਚੁੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਭਲਾ ਵਸਤੂ ਸਰੂਪ ਦੀ ਝੂਠ ਵਿਆਖਿਆ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਗੇ ? ਇਹ ਸੋਹਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। 49
ਤਿਆਗਣਯੋਗ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਧਰਮ ਧਿਆਨ ਦੇ ਸਾਧਕ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਗ, ਦਵੇਸ਼, ਕਮਾਏ ਕੰਧ, ਮਾਣ, ਮਾਇਆ, ਲੋਭ ਅਤੇ ਆਸ਼ਰਵਾਂ ਤੋਂ ਲਿੱਬੜੀ ਬਾਣੀ ਨਾਲ ਉਹ ਇਹ ਲੋਕ ਅਤੇ ਪਰਲੋਕ ਦੋਵੇਂ ਵਿਗਾੜ ਰਹੇ ਹਨ।
50
ਧਰਮ ਧਿਆਨ ਦੇ ਸਾਧਕ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ, ਸਥਿਤੀ, ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਅਨੁਭਾਵ ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਭੇਦਾਂ ਵਾਲੇ ਕਰਮ ਸ਼ੁਭ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਸ਼ੁਭ ਵੀ। ਯੋਗ ਅਤੇ ਅਨੁਭਾਵ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਕਰਮ ਫਲ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। 51
=
ਜਿਨੇਂਦਰ ਭਗਵਾਨ ਦੁਆਰਾ ਫੁਰਮਾਏ ਗਏ ਦ੍ਰਵ ਲੱਛਣ, ਆਕਾਰ, ਆਸਨ, ਵਿਧਾਨ, ਮਾਨ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾ। ਵਿਆਇ (ਖ਼ਰਚ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਧਰੁਵੇ (ਫਿਰ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾ) 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਪਰਿਆਇ (ਇੱਕ ਦਰਵ ਦੇ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਅਕਾਰ) ਵੀ ਧਰਮ ਧਿਆਨੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। 52
10
********************************
