________________
ਸਾਧੂ ਸ੍ਰਾਵਕ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸਾਂਝ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਨਾਇਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਮੁਨੀ ਛੱਡ ਦੇਵੇ, ਗ੍ਰਹਿਣ ਨਾਂ ਕਰੇ। ॥੫੫॥
ਭੋਜਨ ਦੀ ਨਿਰਦੋਸ਼ਤਾ, ਦੋਸ਼ ਪ੍ਰਤਿ ਗ੍ਰਹਿਸਥ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰੇ ਕਿ ਇਹ ਭੋਜਨ ਕਿਸ ਲਈ ਅਤੇ ਕਿਸ ਨੇ ਬਨਾਇਆ ਹੈ ? ਸੰਤੋਖ ਜਨਕ ਉਤਰ ਮਿਲਨ ਤੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਭੋਜਨ ਸਿਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਭੋਜਨ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰੇ। ॥੫੬॥
ਚਾਰੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਭੋਜਨ ਫੁਲ-ਬੀਜ ਆਦਿ ਹਰੀ ਬਨਸਪਤਿ ਦੀ ਮਿਲਾਵਟ ਹੋਵੇ, ਸਚਿਤ ਜਲ ਹੋਵੇ, ਕੀੜੀਆਂ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹੋਣ, ਅੱਗ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵਸਤੂ ਛੁ ਰਹੀ ਹੋਵੇ, ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਲੱਕੜਾਂ ਪਾਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹੋਣ, ਜਲਦੀ ਲੱਕੜਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹੋਏ ਜਾਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬਾਹਰ ਕਢਕੇ ਹੋਏ, ਬੁਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਅੱਗ ਦੇ ਉਪਰ ਤੇ ਅਨਾਜ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ, ਪਾਣੀ ਦਾ ਛਿੜਕਾਉ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਅੱਗ ਦੇ ਉਪਰ ਰਹੇ ਭੋਜਨ ਆਦਿ ਨੂੰ ਹੋਰ ਭਾਂਡੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਦੇਵੇ ਜਾਂ ਉਸੇ ਭਾਂਡੇ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖ ਕੇ ਦੇਵੇ ਭਾਵ ਸਚਿਤ ਜਲ, ਅੱਗ, ਤਰਸ ਕਾਇਆ, ਬਨਸਪਤੀ ਆਦਿ ਦੀ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਵਿਰਾਧਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਵੇ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਕਾਇਆ ਜਾਂ ਵਾਯੂ ਕਾਇਆ ਦੀ ਵਿਰਾਧਨਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਦੇਵੇ, ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਇਹ ਆਖੇ “ਅਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਲੈਣਾ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਲਪਦਾ (ਅਯੋਗ)। ॥੫੭-੬੪॥
ਚੋਮਾਸੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਚਲਣ ਦੇ ਲਈ ਲਕੱੜੀ, ਪਥੱਰ ਦੀ ਸਿਲ, ਜਾਂ ਇੱਟ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਆਦਿ ਰੱਖੇ ਹੋਵੇ, ਉਹ (ਰਾਹ) ਅਸਥੀਰ (ਟੁਟੱਣਯੋਗ) ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਰਾਹ ਤੇ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚਲਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਉਪਰ ਦਰਸਾਏ ਮਾਰਗ ਤੇ ਚਲਨ ਨਾਲ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਵਿਰਾਧਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਜਿਹਾ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਰਾਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਹੈ । ਸ਼ਬਦ
