________________
ਪਰਾਏ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਣਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਹੇਤੂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਪਾਲਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ॥੨੫॥ | ਪਾਣੀ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਰਾਹਾਂ, ਬਨਸਪਤਿ ਦੇ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ, ਸਾਰੇ ਇੰਦਰੀਆਂ ਪ੍ਰਤਿ ਸਮਭਾਵ ਰੱਖ ਕੇ ਖੜੇ ਰਹੇ। ॥੨੬॥
| ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਦੀ ਵਿਧੀ ਦੱਸਦੇ ਸ਼ਾਸਤਰ ਕਾਰ ਆਖਦੇ ਹਨ “ਉਸ ਦੀ ਕੁੱਲ ਮਰਿਆਦਾ ਦੇ ਲਈ ਉਚਿਤ ਥਾਂ ਤੇ ਖੜੇ ਹੋਏ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਹਿਸਥ ਰਾਹੀਂ ਲਿਆਏ ਭੋਜਨ ਪਾਣੀ ਨਾਂ ਲੈਣ ਯੋਗ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਨਾ ਲਵੇ, ਜੇ ਕਲਪ (ਲੈਣਯੋਗ) ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਲੈ ਲਵੇ। ॥੨੭॥ ਕਲਪ ਅਕਲਪ ਦਾ ਫ਼ਰਕ: ਭੂਮੀ ਤੇ ਇੱਧਰ-ਉਧਰ ਅਨਾਜ ਤੇ ਦਾਨੇ ਗਿਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਭੋਜਨ ਹੋਵੇ, ਬੀਜ, ਹਰੀ ਬਨਸਪਤੀ ਆਦਿ ਨੂੰ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਦਬਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇ, ਮਸਲ ਕੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਦੇ ਲਈ ਅਸੰਜਮ ਦਾ ਕਾਰਣ ਹੋਣ ਤੇ ਅਕਲਪਨੀਆਂ ਨਾਂ ਹਿਣ ਕਰਨਯੋਗ ਹੋਣ ਕਾਰਣ ਹਿਣ ਨਾਂ ਕਰੇ। ॥੨੮-੨੯॥
ਹੋਰ ਭਾਂਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਕੇ ਦੇਵੇ, ਨਾਂ ਦੇਨ ਯੋਗ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਸਚਿਤ ਪਦਾਰਥ ਵਿੱਚ ਰੱਖਕੇ ਦੇਵੇ, ਸਚਿਤ ਪਦਾਰਥ ਨਾਲ ਮਿਲਾਵੇ ਜਾਂ ਸਪਰਸ਼ ਕਰਾਵੇ, ਸਾਧੂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਜਾਨ ਕੇ ਇੱਧਰ-ਉਧਰ ਕਰ ਦੇਵੇ। ॥੩੦॥
ਵਰਖਾ ਨਾਲ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹੀ ਸਚਿੱਤ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਹੋਕੇ ਆਹਾਰ ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਆਵੇ, ਸਚਿਤ ਜਲ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਭੋਜਨ ਦੇਵੇ, ਸਾਧੂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹੱਥ, ਚਮਚ, ਬਰਤਨ ਆਦਿ ਧਨੋ ਰੂਪ ਪੁਰਸ਼ਕਰਮ (ਧੋਕੇ) ਭੋਜਨ ਦੇਵੇ, ਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਨਾਂ ਲਵੇ ਸਗੋਂ ਸਪਸ਼ਟ ਆਖੇ ਇਹ ਭੋਜਨ ਸਾਡੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਲਪਦਾ।
॥੩੧-੩੨॥
