________________
ਹਿਣ ਕਰੇ ਅਸੁਕ, ਕ੍ਰਿਤ, ਉਦੇਸਿਕ ਸਾਹਮਣੇ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ ਭੋਜਨ ਭੋਜਨ, ਜੇ ਪ੍ਰਮਾਦ ਵਸ ਵੀ ਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਨਾ ਖਾਵੇ। ॥੨੩॥
ਮੁਨੀ ਲੇਸ਼ ਮਾਤਰ ਭੋਜਨ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨਾ ਕਰੇ। ਨਿਸ਼ਕਾਮੀ ਬਲ ਜੀਵ, ਲਗਾਵ ਰਹਿਤ ਮੁਨੀ, ਪਿੰਡ, ਕੁਲ ਆਦਿ ਦੇ ਆਸਰੇ ਨਾਂ ਰਹਿ ਕੇ ਸਾਰੇ ਜਨਪਦ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਜੀਵ ਦੀ ਜਨਤਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੇ। ॥੨੪॥
ਮੁਨੀ ਰੁਖੀ ਵਿਰਤੀ ਵਾਲਾ, ਸੰਤੋਖੀ, ਥੋੜੀ ਇਛਾਵਾਂ ਵਾਲਾ, ਥੋੜੇ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬਣੇ। ਕਰੋਧ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਿੰਨੇ ਦੇਰ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਬਚਨ ਸੁਣੇ । ਮੁਨੀ ਕਦੇ ਵੀ ਕਰੋਧ ਨਾਂ ਕਰੇ। ॥੨੫॥
ਮੁਨੀ ਕੰਨ ਨਾਲ ਬੀਣ, ਬਾਜਿਤਰ, ਆਦਿ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪਿਆਰ ਨਾ ਕਰੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦਵੇਸ਼ ਕਰੇ ਕਠੋਰ ਅਤੇ ਕੁਰਕਸ਼ ਸ਼ਰੀਰ ਨਾਲ, ਸਾਂਤੀਪੂਰਵਕ ਸਹਿਨ ਕਰੇ। ॥੨੬॥
ਮੁਨੀ ਭੁੱਖ, ਪਿਆਸ, ਕੱਸਟ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਆਸਨ, ਠੰਡ, ਗਰਮੀ, ਅਰਤਿ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ ਅਦੀਨ ਮਨ ਨਾਲ, ਦੁੱਖ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ ਸਹਿਨ ਕਰੇ ਕਿਉਂਕਿ ਵੀਰਾਗ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ “ਦੇਹ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਕਸ਼ਟਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਨਾਲ ਸਹਿਨ ਕਰਨਾ ਮਹਾਨ ਫਲ ਦਾਇਕ ਹੈ। ॥੨੭॥
ਸੂਰਜ ਛਿਪਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸੂਰਜ ਨਿਕਲਣ ਤਕ ਚਾਰੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਂ ਕਰੇ। ॥੨੮॥
ਹਿਸਥ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਭੋਜਨ ਨਾ ਮਿਲਨ ਜਾਂ ਰਸ ਰਹਿਤ ਭੋਜਨ ਮਿਲਨ ਤੋਂ ਵਿਰਲਾਪ ਨਾ ਕਰੇ ਨਾ ਚੰਚਲਤਾ ਦਿਖਾਵੇ, ਸਗੋਂ ਸਥਿਰ ਰਾਸ਼ੀ, ਘੱਟ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ, ਮਿਤ (ਘਟ ਭੋਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਪੇਟ ਦੀ ਭੁੱਖ ਦੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਬਨੇ। ਘੱਟ ਮਿਲਨ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਂ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਨਿੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਾ ਬਣੇ। ॥੨੯॥
