________________
So
अपायदा स मिण मह परिभ्रमन दर्शनोगान पान पश्यन दशातर भ्रमितमारेभे।
आसीतस्मिन्नेत्र काले जनानन्द जनानन्द नामक पुर नितर्नाम राजा । तस्यासीद् धारिणी नाम रानी देवर्गकाश्युनी रन्नाती जीवा धारिण्या कुक्षौ समुत्पन्नः । मा च काले मन्या रत्नमेक जनित रती। मातापिठभ्या प्रीतिमतीति तनाम कृतम् । मा मार्द्धमाना क्रमेण मग काः मीनाती। सा एतादृशी चिदुपी समभृद्यत्तस्याः पुरतः पण्डिता अपि हतप्रभा अभनन । एतादृशी स्वपुती विलोक्य नृपोऽन्यदा चतुरचित्रमरचिनित चाम्माश्चित म्वय वरमण्डप कारितवान् । नत्र मण्डपे पुनरियोगार्तमपराजिनम्य पितर हरि मि यहासे मित्रसहित कुमार धूमने की भावना से प्रेरित होकर दर्शनीय पदार्थों को देखता हुआ देश देश फिरने लगा।
उस समय में एक जनानन्द नामका नगर या| नगर का जैसा नाम या वैसा ही इसका काम था। यहा का प्रत्येक व्यक्ति आनद ही आनद में मग्न रहता था। वहा के राजा का नाम था जितशत्रु । उनी रानी का नाम धारिणी था। देवलोकसे चबार रत्नवती का जीव इसी धारिणी रानी के कुक्षिम पुत्री के रूप में अवतरित हुआ। तब ठीक नौ महीने साढेसातरात्रि के व्यतीत होने पर पारिणी के पुत्री हुई। माता पिता ने इस का नाम प्रीतिमती रग्वा । प्रोतिमती धीरे • बहती हुई सफलकलाओं में ऐसी कुशल बनी कि इसके आगे पडितजन भी कोई गणना मे नहीं थे। इस प्रकार अपनी कन्या को देखकर जितशत्रु राजा ने शीत्र ही एक स्वयवरमडप तैयार करवाया-जिसको चतुर ત્યાથી મિત્રની સાથે કુમાર ઘૂમવાના ઈરાદાથી પ્રેરાઈને દર્શનીય પદ ર્થોન જોત જોતા દેશ દેશમાં ફરવા લાગ્યા
એ સમયે એક જમાનદ નામનું નગર હતુ નગરનુ જેવું નામ હતું એવું એનું કામ હતુ ત્યાની દરેક વ્યક્તિ આન દ આન મા મગ્ન રહેતી હતી ત્યાના રાજાનું નામ જીતશત્રુ હતુ જેની પાણીનું નામ ધારિણી હતુ દેવકથી ચડીને રનવતીને જીવ એ ધારણી રાણીની કૂખેથી પુત્રી રૂપે અવતરિત થયે જ્યારે નવ મહીના અને સાડા સાત દિવસ પૂરા થયા ત્યારે ધારિણીએ પુત્રી રત્નને જન્મ આપે માતા પિતાએ તેનું નામ પ્રતિમતી રાખ્યું પ્રીતિમતી ધીરે ધીરે મટી થતા
સર્વ કળાઓમાં એવી કુશળ થઈ ગઈ કે, તેની આગળ પંડિત જનની કૈઇ ગણના 1 રહી નહી આ પ્રકાર પિતાની કુન્યાને જોઈને જીતશત્રુ રાજાએ એક સ્વય વર મડપ તુજ તૈયાર કરાવ્યો જેને ચતુર ચિતારાઓએ ખુબ સુંદર રીતે ચિત્રિત કર્યો હતે ખૂબ
