________________
६९८
उत्तराध्ययनसत्रे माराया पिरमेवमुक्तमान-याऽह नगरे गमिपयामि, हवा तर पनी मम समीपे भापणीया। परमुनया पिमल्योरेन मह इमारोऽये मन्धित ।
तदन तर क्रियहूर गत. स तपातुरो जात । नतो मियोध कुमार कस्यचिदाननस्य मृले निवेश्य सत्य जलमानेतु गन'। जलमाग मनिनिटत्त स तर कुमारमदृष्ट्राऽत्यन्तमग्विद्यत । अथ गोसालितस्या त स कुमार गपतिस्तत परिसभ्राम, परन्न नेन न क्वापि कुमारस्य वार्ता समुपया। ततोऽनिष्टमाशङ्कमान स मोकावगेन मन्द्रितो भूमी पतितवान् , व्यसनातु भृक्ष व्यलपत् । जय कथचिद् धैर्यमारमय म पुन. कुमारमन्पयित पर्यटन नन्दि विमलपोध को दे दिया। अपरामित कुमार तपा विमलयोन ने चरा से जगो का विचार किया-नव रत्नमाला के पिता से अपराजित कुमार ने ऐसा कहा कि जब मे पर पहुँच जाऊँ तर आप अपनी पुत्री को मेरे पास भेज देना। ऐसा कह र कुमार वहां से विमलपोध के साथ चल दिया।
चलते २ कुल दूर जाने पर अपराजित कुमार को प्यास ने सताया तर विमलपोध अपराजित कुमार को एक आम्रवृक्ष की छाया मे बैठा कर उसके लिय पानी लेने को गया। पानी लेकर ज्यो हो वह वापिस लौटा तो उसने का कुमार को नहीं देखा। इस कारण वह दुखित होकर वुमार की गवेषणा निमित्त इधर उधर घूमने लगा। परन्तु उसको कुमार का रिसी भी प्रकार से पता नहीं मिल सका। तर वह कुमार के अनिष्ट होने की आशका से मत्रित होकर जमीन पर गिर पड़ा। कुछ देर बाद जब इसको चेतना आई तो वह सूब रोया। रोते २ जब इसका हृदय ભાળી ત્યારે તેણે તે ગુટિકાઓ અપરાજીત કુમારના મિત્ર વિમળાબેધને આપી અપ રાજીત કુમાર અને વિમળ બને ત્યાથી ચાલવાનો વિચાર કર્યો અને ન માળા છે પિતાને અપરાજીત કુમારે એવું કહ્યું કે, જયારે , મારા ઘેર પહોચી જા ત્યારે આપ આપની પુત્રીને એકલી આપશે એ પ્રમાણે કહીન કુમાર વિમળબોધ સાથે ચાલી નીકળ્યા
ચાલતા ચાલતા શેર દૂર જવા પછી અપરાજીતકુમારને ખૂબ તરસ લાગી એટલે અપરાજીતકુમારને આબાના વૃક્ષની છાપામાં બેસાડીને વિમળબોધ એ મને માટે પાણી લેવા ગયે ૫ લઈને જયારે તે પાછો ફર્યો ત્યારે તેણે કુમારને ત્યાં ન જેવાથી કુમારની શોધખોળ કરવા નિમિત્તે અહી તહી ઘુમવા લાગ્ય_પર તુ એને કુમારને કમાય પણ પત્તો ન મળે આથી એના મનમાં કુમારનું અનિષ્ટ થયાની શકા જાગી આથી તે મૂરિત થઈને જમીન ઉપર પડી ગયે કેટલીકવાર પછી જયારે તેનામાં ચેતન આવ્યું ત્યારે તે ખૂબ રે રતા રતા એનું હૃદય શાકના
