________________
प्रियदशिनी टीका अ २० नेमिनाथचग्निनिरूपणम
६६७
र्याधरीक्रतविद्याधरी स्वानुरक्ता धनवती नाममन्या परिणीतवाम् । स तग सह सिविधान काममोगा भुझानोऽन्यदा निढारकाले वनविहारे या नन्दनवनयमसर्व पुष्पपारसमन्वित पन गतवान । तत्र ती तृपाशुन्यद्रमनाऽधरतालुक धर्मश्रमाति गयेन मूटिा निती पतित तप कृशाग गुणैरकृग शान्तरसोदपि कम सदोरकमुग्रवत्रिकामुशोभितमु न मुनि टप्टयन्ता । त तथाविध दृष्ट्वा तो दम्पति ससम्भ्रम स्वग्नि तत्समीपे समागतवन्तौ। रहमानेन शीतलेन पबनेन धनवती कन्या के माय कर दिया। यह कन्या शील औदार्य आदि प्रशस्त गुणों से विभूपित थी तथा अपने रूप लावण्य से विद्याधर कन्याओं को भी निरस्कृत करतीथी। इसका देग्वने वाले के नयनों को
आर आनः प्राा होता था। इनकुमार धनवती के साय विविध काम भोगो को भोगता हुआ अपने समय को न्योत करने लगा। एक ममय की बात है कि-ग्रीप्मातुमे धनकुमार इस पनवती को माय लेर बन क्रीडा की इच्छा से सर्व पुष्पफलवाले वन मे जो कि नदनवन के ममान विशेप शोभा का वाम बना हुआ था गया। वहां इन दोनों ने गर्मी की अनिगमता से पीडित होने के कारण एक मुनिराज का जो कि मुग्न पर निवद्ध सदोरकमुखवस्त्रिका से मुशोभित थे जमीन पर मति अनस्था में पड़े हुए देखा। तपासे इनका मुग्व कठ तया तालू सूग्व रहा था। तपस्या से इनका शारीरिक एक • अवयव कृश हो रहा था। मम्बदग्ठान आदि गुणों से उनका चित्त किसी भी तरह शिथिल नहीं बन पाया था। उस समयभी वे शान्तધનવતી કન્યાની સાથે કરી દીધે તે કન્યા શાલ ઓદાર્ય આદિ પ્રશસ્ત ગુણેથી વિભૂષિત હતી તથા પિતાના રૂપ લાવયથી વિદ્યાધર કન્યાઓને પણ ઝાખી પાડતી હતી તેને જેનારની અને અપાર આનદ પ્રાપ્ત થતું હો ધનકુમાર ધનવા તીની સાથે વિવિધ કામગ ભેગવતા ભેગવતા પોતાના સમયને વ્યતીત કરતા હતા એક સમયની વાત છે કે, ગ્રીમરૂતુમાં ધનકુમાર આ ધનવતીને સાથે લઈને વન ડિાની ઈચ્છાથી સર્વ પ્રકારના ફળ પુષ્પોથી સુશોભિત એવા નન્દનવન સમા ઉદ્યાનમાં ગયા ત્યા એ બને એ ઘણી જ ગરમીની અતિશયતાથી પીડિત થવાના કારણે એક મુનિરાજને જેના મુખ ઉપર સદરકમુખવસ્ત્રિકા હતી તેમને જમીન ઉપર મૃર્ણિત અવસ્થામાં પડેલા જોયા તરસથી તેમનુ ગળુ, મેટુ અને તાળવું સુકાઈ રહ્યુ હતુ તપસ્યાના કારણે તેમના શારીરિક દરેક અવયય કષ બની ગયેલ હતા સમ્યગ્દર્શન આદિ ગુણેથી તેમનું ચિત્ત ઠાઈ પણ રીતે શિથિલ બનેલ
