________________
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
३६
उमराणायनमः ममा पारसय मपि प्रयोगम् । इति निाये नु.गरगा मग गया सा रागी गागन नारान ममित्ता, पनपाप, निलिखा. अरण्यानन्तरणारधिर सापारामन या पपरमेहिनी नमानृत्य , दिद्मृहत्या नगरम्य मार्गमनानती शशिमिमुष्टिय गत्पर गनु प्रत्ता। एवमेकारिनी गरती पभारती तीमार्गमनिम्म तर करिटेक तापसम पश्यन् । त तापस दृष्टा पभारती महोदधौ भन्नमाणोऽय माणमागत गुपरभ्य यथानन्दमनुभानि, तथरानन्दमनुमतिरको । तिप्रणामा ता स द्वारा मरण का भय प्रतिक्षण बना आ । इसलिये बुद्धिमानी से कुछ इस विषय म प्रयत्न करना चाहिये। प्रमाद से नाम रिगड जाता है। इस प्रकार सोच समझकर रानी ममस्त नीनो को क्षमा पना कर चार शरणो को अगीकार करके शुद्ध जाशयमपन्न बन गई
और पूर्वत पापों की निंदा करके "अरण्य से जबतक मै मेरा निस्तरण नहीं होगा तयता म मागर अनशन से रद्दगी" इस प्रकारका नियम, लेपर और पचपरमेष्ठियों को नमसार र वह वहा से दिग्मूढ होने की वजह से अपने नगर के मार्ग में नहीं जानती हुई भी किसी एक दिशाकी और शीघ्र ही चली । चलते २ जब यह जगल का बहुत कुछ मार्ग तय कर चुकी तर इसको एक तापस दिलाई पडा, उसको देसते ही जैसे कोई भग्न प्रवहणवाला नाव व्यक्ति अन्य प्रवरण को आता हआ देखकर आनद का अनुभव करने लगता है उसी प्रकार इसका भी आनदका अनुभव होने लगा। प्रणाम करने पर इससे उस ताप મરણને ભય પ્રતિક્ષણ રહે જ છે માટે આ બાબતમાં બુદ્ધિથી કામ લેવું જોઇએ પ્રમાદથી કામ બગડી જાય છે. આ પ્રમાણે ખૂબ વિચાર કરીને રાણુંએ સઘળા જીનેની ક્ષમાપના કરી ચાર શરણાને અગિકાર કરી શુદ્ધ આશય સ પણ બની ગઈ અને પૂર્વકૃત પાપની નિદા કરીને “ જ ગલમાથી જ્યા સુધી મારે છુટકાર નહીં થાય ત્યાં સુધી હું સાકાર અનશનથી રહીશ” આ પ્રકારનો નિયમ લઈને અને પ ચપરમેષ્ટને નમસ્કાર કરીને તે ત્યાથી દિમ હે વાના કારણથી પિતાના નગરના મારગને ન જાણતી હોવા છતા કોઈ એક દિશાની તરફ ઝડપથી ચાલવા લાગી ચાલતા ચાલતા જ્યારે તે એ જ ગલને ઘણો એ ભાગ એાળ ગી ચૂકી ત્યારે તેને એક તાપસ દષ્ટિએ પડ્યા તેને જોતા જ જેમ કંઈ તુટી પડેલી દિલને માણસ બીજાને પોતાની તરફ આવતે જોઈને આન દિત બને છે આ જ પ્રકારે એ રાણુને પણ આન દને અનુભવ થવા લાગ્યે પ્રણામ કરવાથી તેને એ
