________________
प्रियदमिनी टीका अ. १८ महापद्मकथा यानमेस्मेवासीत । ज्वालादेवी प्रतिज्ञामकरादह उद्यानमारा जनम श्री गमिग्यामि, नोचेदनशन परिप्यामि । लक्ष्मीरपि तथैव प्रतिज्ञातवती। उभयो राज्यो एव विवाद अत्या, राजा पोत्तर उभे अपि पार्मिकरथविपये प्रतिपिद्धवात । तदा युवराजो महापा, म्पमातुरभिलापमपरित दृष्ट्वा तदुःखेन नितरा दुखित एमाचन्तयत्-अहो ! मादृशेऽपि मुते मातु स्पृहा न पूर्णा । प्रत्युत कृपणम्य धन यथा भूमा विरीयते, तर मनसि विलोना । यो हि एक ही था। ज्वालादेवीने प्रतिज्ञा की कि मैं इसी यान में बैठ कर जिनधर्म की देगना मुनने जाऊँगी, नहीं तो अनशन कर दगी इसी तरह लक्ष्मीदेवी के हृदय मे भी वैदिक धर्ममा देशना सुनने का विचार उत्पन्न हुआ तो उसने भी यही चाहा कि मैं इसी यान मे सवार होकर वैदिक धर्मकी देशना सुनने नांऊगी नहीं तो में भी अनशन पर उतर जाऊगी। इस प्रकार दोनों रानियो का परस्पर विवाद सुनार राजा प्रमोत्तरने यह कह दिया कि इस रथ पर 'मवार होकर कोई भी धार्मिक देशना सुनने नहीं जायगा। महापद्म पुत्र अपनी माता ज्वालादेवीकी अभिलापा अपरित देग्वकर उसके दुम्ब से अतिशय दुग्वित होकर इस प्रकार विचार करने लगा कि यह बडे आश्चर्यकी बात है कि मेरे जैसे पुत्र के होने पर भी मेरी माताकी अभिलाया पूर्ण नहीं हो सकी है। जैसे कृपंग का पन गडा हुआ ही भूमि में विलीन हो जाता है इसी प्रकार मेरी माताकी भी अभिलापा भीतर ही भीतर એક જ રથ હતો જવાલાદેવીએ પ્રતિજ્ઞા કરી કે હું આજ રથમાં બેસીને જિન ધર્મની દેશના સાભળવા જઈશ નહીં તે અનશન કરીશ આવી રીતે લહમીદેવીના દિલમાં પણ વૈદિક ધર્મની દેશના સાભળવા જવાનો વિચાર થયે અને એણે પણ નકકી કર્યું કે, આ રથમાં બેસીને જ હુ વેદિક ધર્મની દેશના સાભળવા જઈ, નહીંતર અનશન કરીશ પા પ્રમાણે બને રાણીઓને પરસ્પર વિવાદ સાભળીને રાજપદ્ધોત્તરે એવું કહી દીધું કે એ રથ ઉપર બેસીને કોઈ પણે ધડિ દેશના સાભળવા ન જાય મહાપદ્મ પુત્રે પિતાની માતા જ્વાલાદેવીની ભિલાષ પૂરી ન થતી જોઈને તે દુખથી અતિશય દુખી થઈને એવો વિચાર કરવા લાગ્યું કે એ ઘણા આશ્ચર્યની વાત છે કે મારા જે પુત્ર હોવા છતા પણ મારી માતાની અભિલાષા પૂર્ણ થઈ શકતી નથી જે રીતે કૃપણનું ધન જમીનમાં દટાયેલુ રહીને આખરે અદૃશ્ય બને છે આજ પ્રમાણે મારી માતાની અભિલાષા પણ તના
