________________
उत्तराभ्ययनसने पप्टिकलाभिज्ञा जाता । जितशत्रुनृपस्तस्याः विगहयोग्य वयो विलोक्य चिन्तयति -यः खलु राजकुमारो धार्मिक कलाकुशलः सकलनीतिशासनिपुणो राधावेधसाधनसमर्थ स्यात् स एष योग्यो परः स्यादस्याः इति पिचित्य, तेन राज्ञा स्वयवर मण्डपः कारितः। तत्सनिधी चैकमुच्चतर स्तम्भः स्थापितः । तस्य स्तम्भस्योर्च भागेऽनुलोमेन चत्वारि, पिलोमेन च चत्वारि लोहचक्राणि निवेशितानि । तेषा चक्राणामुपरि राधानाम्ना प्रसिद्धा काष्ठमयी भ्रमन्ती पुत्तलिका स्थापिता । तत्राधस्तात् तैलपूर्णकटाहश्च स्थापितः । य खलु राधाया वामनयन शरेण विध्येत् स एव मत्कन्यकाया इन्दिराया वरः स्यादिति जितशत्रुणा घोषणारूपेण प्रतिज्ञातम् । की ज्ञाता थी। जिस समय जितशत्रु ने विवाहयोग्य इसकी अवस्था देखी तो विचार किया कि-जो राजकुमार धार्मिक, कलाकुशल, सकलनीति शास्त्र में निष्णात एव साथ मे राधावेधसाधन में भी समर्थ हो वही इस कन्यो का पति होने योग्य है । इस प्रकार विचार कर राजा ने स्वयवरमडप रचाया और उसके पास ही एक ओर एक बडा ऊंचा खभा भी खडा करवाया। पश्चात् उसने उस खभे के उध्वंभाग मे लोहे के चार चक्र अनुलोम-सुलटे फिरने वाले और चार चक्र विलोम-उलटे फिरनेवाले लगवा दिये । फिर उन चक्रों के भी ऊपर राधा नाम की एक काष्ठमयी घूमती हुई पुत्तली रखवा दी । खर्भ के ठीक नीचे के भाग मे तैल से भरा हुआ एक कडाह भी रखवा दिया। जब इस प्रकार से स्वयवरमडप की पूर्ण तयारी हो चुकी तब उसने यह घोपणारूप में अपनी प्रतिज्ञा प्रकट करवाई कि जो व्यक्ति राधा के वामनयन को बाण से बेध देगा वही मेरी कन्या इन्दिरा का पति સમયે જીતશત્રુએ તેની વિવાહયોગ્ય વય જોઈને વિચાર કર્યો કે, જે રાજકુમાર ધાર્મિક, કળાકુશળ, સકળ નીતિશાસ્ત્રમાં નિષ્ણાત અને સાથો સાથ રાધાવેધ સાધવામાં પણ સમર્થ હોય તેજ આ કન્યાને પતિ થવા યોગ્ય છે આ પ્રકારનો વિચાર કરી રાજાએ સ્વય વરમ ડપ રચ્યો અને તેની પાસે જ એક ખૂબ જાડો ઉચો સ્તભ પણ ઉભું કરાવ્યું એ પછી તેણે તે સ્ત ભના ઉદર્વ ભાગમાં લોઢાના ચાર ચક્ર સીધા કરવાવાળા અને ચાર ચક્ર અવળા ફરવા વાળા ગોઠવાવ્યા પછી તે ચક્રોની ઉપર પણ રાધા નામની ફરતી લાકડાની પુતળી ગોઠવાવી સ્ત ભના છેક નીચા ભાગમાં તેલથી ભરેલી એક કડાઈ રખાવી જ્યારે આ પ્રકારે સ્વય વરની સંપૂર્ણ તૈયારી થઈ ચુકી ત્યારે એક હરે
