________________
उराध्ययनले पात्र, कम्मल, पादमोन्छन, सदोरकमुखात्रिका रजोहरण वा आन्छिनपिबलादुदालयति वा, निच्छिनत्ति-विच्छिन्न करोति दरे व्यवस्थापयति वा, अथवा वस्त्रमीपच्छिनति-आछिनत्ति, विशेषेण छिनति-रिच्छिनत्ति । मिनति-पात्र स्फोटयति वा, अपहरति चोरयति पा। इद चामोगादिकमा आक्रोशधाभिधान परीपहद्वयरूप मन्तव्यम् । उपसर्गविनक्षाया तु मानुष्यकमापिकाद्युपसर्गरूपमिति मथम स्थानम् ।
तथा-अय परीपहोपसर्गकारी, मिथ्यात्वादिकर्मपशवी पुरुषो यक्षाऽऽविष्टः =देवाधिष्टितः, तेन कारणेन मामाकोशतीत्यादि । इति द्वितीय स्थानम् । .
तथा-मम तदावेदनीय कर्म उदितमस्ति, ते नेप मामाकोशतीत्यादि । तेनेव मानुष्यकेश भवेन वेद्यते अनुभूयते यत्तत् , तदपवेदनीयम् । इति तृतीय स्थानम् । से भगाता है, मेरे ऊपर उपद्रव करता है, वस्त्र, पात्र, कम्बल, पादमोच्छन, दोरासहित मुखवस्त्रिका रजोहरण आदि मेरे छुड़ाता है,
और छुड़ाकर उन्हें दूर फेंक देता है, अथवा उन्हें झटकता है उन्हें फोड़ता है, चुराता है। ये आकोश आदि यहा पर आक्रोश एव वधपरीपहरूप मानना चाहिये । जिस समय उपसर्ग की विवक्षा में ये आक्रोशादिक हों उस समय इनको मनुष्यकृत अथवा किसी देपीकृत उपसर्ग में परिगणित करना चाहिये । इस प्रकार यह प्रथमस्थान है।
द्वितीय स्थान में यह विचार करना चाहिये कि मिथ्यात्वादिक यशवर्ती यह परीपह एव उपसर्गकारी पुरुष किसी देव से अधिष्ठित हो रहा है। इसी कारण यह मुझे आक्रोश आदि से पीडित कर रहा है। यह द्वितीय स्थान है। । । । ४२ छ, पखा, पात्र, ४५स, पापोछन, होश सहित भुमवासी, २२२१ આદિ મારી પાસેથી ખસેડે છે, ખસેડીને તેને દૂર ફેકી દે છે, અથવા તેને ઝાટકે છે, તેને ફેડે છે, ચરાવે છે, એ આક્રોશ આદિ સર્વને આ સ્થળે આક્રોશ અને વધુ પરીષહરૂપ માનવા જોઈએ જે સમયે ઉપસર્ગની વિવક્ષામાં એ આક્રોશ આદિક થાય તે સમયે એને મનુષ્યકત અથવા કેઈ દેવીકૃત ઉપસર્ગમા પરિંગણીત કરવું જોઈએ એ પ્રકારે આ પ્રથમ સ્થાન છે. “ બીજા સ્થાનમા-એ વિચાર કરવો જોઈએ કે, મિથ્યાત્વ આદિકર્મના વશવર્તી આ પરીષહ અને ઉપસર્ગકારી પુરૂષ કેઈદેવથી અધિષ્ઠત થઈ રહેલ છે આ કારણથી મને આક્રોશ વગેરેથી પીડા આપી રહેલ છે આ બીજું સ્થાન છે
