________________
ર૮૭
प्रिपदर्शिनी टीका. अ० २ गा० ४ पिपासापरीपहजय २ स्त्रत्या मागेर दृष्टाऽस्माभिः, अतोऽत्राशनपान न ग्रहीप्यामि। ततोऽसौ प्रसन्नमनसा साक्षादेवरूप धृत्वा दृढवीर्यमुनि प्रशसति-धन्योऽसि दृढनतोऽसि ' इत्यादि। पुनरसौ दृढवीर्यमुनिर्दुःसह क्षुधापरीपह सहमानः सपफश्रेणीमास्ट प्रशस्तध्यानेन शुभा यवसायेन केवलज्ञान प्राप्य मोक्ष प्राप्तवान्। स च देवस्तस्य केवलोत्सव निर्वाणोत्सन च कृत्वा स्वस्थान गतः । एव सर्वमुनिभिरपि दृढवीर्यमुनिवत् क्षुधापरीपहः सोढव्यः॥ ३॥
क्षुधा सहमानस्यैपणीयाहारार्थ भिक्षाचर्या पर्यटतो मुनेर्यदि अमादिजनिता पिपासा स्यात्तर्हि साऽपि सोढव्येत्याशयेन पिपासापरीपहजय प्राहमूलम्-तओ पुठो पिवासांए, दोगुच्छी लजसजए।
सीओदग नै सेविजा, वियंडस्सेसणं चैरे ॥४॥ ग्रहण करना उचित नहीं है। शिष्य की इस प्रकार दृढ विचारधारा को देखकर वह देव बहुत ही प्रसन्न हुआ और साक्षात् रूप में प्रकट होकर शिष्य की बहुत प्रशसा करने लगा, बोला-आप धन्य है व्रत के पालन करने में अतीव दृढप्रतिज्ञ है। शिष्य ने दुःसह क्षुधा परीपद को सहन करने से क्षपकोणी पर आरूढ होकर प्रशस्त-ध्यान एवं शुभाध्यवसाय के बल पर केवलज्ञान का लाभ कर मोक्ष को प्राप्त किया। इनके गुरु महाराज का जीव जो देव था उसने अपने पूर्वपर्याय के शिष्य को प्राप्त हुए केवलज्ञान के एव निर्वाण के उत्सव को मनाकर अपने स्थान गया। इसी तरह प्रत्येक मुनिका कर्तव्य है कि वह दृढवीर्यमुनि की तरह शुधापरीपद को सहन करे ॥३॥ પ્રકારની દઢ ધારણ અને તે દેવને જીવ ખૂબ જ પ્રસન્ન થયા અને પ્રગટ થઈને શિષ્યની ખૂબ પ્રસંશા કરવા લાગ્યા તેમણે કહ્યું–આપને ધન્યવાદ છે, વ્રતનું પાલન કરવામાં દઢ પ્રતિજ્ઞ છે શિયે દુ સહભૂખને પરિષહ સહન કરવાથી લપક ઉપર આરૂઢ બની પ્રશસ્ત ધ્યાન અને શુભ અધ્યવસાયના બળ ઉપર કેવળજ્ઞાનને લાભ કરી મોક્ષને પ્રાપ્ત કર્યો દેવ કે જે તેના ગુરુ મહારાજને જીવ હતો તેણે પોતાના પૂર્વ પર્યાયના શિષ્યને પ્રાપ્ત થયેલ કેવળજ્ઞાનના અને નિર્વાણના ઉત્સવને મનાવીને પિતાને સ્થાને ગયા આવી રીતે પ્રત્યેક મુનિનું કર્તવ્ય છે કે, તે દઢવીય મુનિની માફક સુધા પરિષહને मन ४२ ॥3॥
