________________
द्वितीयाध्ययनम् । विनयश्रुताख्य प्रथममध्ययन वर्णितम् , इदानी द्वितीयमभ्ययन प्रारम्यते । अस्य चायमभिसम्मधः-इहानन्तराध्ययने विनयः सविस्तर वर्णितः, स चानुकूलमविकूलपरीपहजयनशीलैरेव फत्तुं शक्यते इति द्वितीय परीपहारयमध्ययन प्रारभ्यते____ यद्वा-विनयाराधकाः मायः परीपहभाजो भवन्त्येवेति द्वितीय परीपहाख्यमध्ययन मारभ्यते, तस्येदमाद्य सूत्रम्
मूलम् सुय मे आउस । तेण भगवया एवमक्खाय-इह खल्ल बावीस परीसहा समणेणं भगक्या महावीरेण कासवेणं पवेइया, जे भिक्खू सोच्चा नच्चा जिच्चा अभिभूय भिक्खायरियाए परिव्ययतो पुट्ठो नो विनिहन्नेज्जा ॥१॥ ____ छाया-श्रुत मे आयुष्मन् । तेन भगवता एवमाख्यातम्-इह खलु द्वाविंशति परीपहाः श्रमणेन भगवता महावीरेण काश्यपेन मवेदिता, यान् भिक्षुः श्रुत्वा ज्ञात्वा जित्वा अभिभूय भिक्षाचर्याया परित्रजन स्पृष्टो नो विनिहन्येत ॥१॥
द्वितीय अध्ययन। विनयश्रुत नाम के प्रथम अध्ययन का वर्णन हुवा, अब सूत्रकार द्वितीय अध्ययन का वर्णन करते हैं। प्रथम अध्ययन के साथ इसका सबंध इस प्रकार है-प्रथम अध्ययन में विस्तारपूर्वक विनयधर्म का वर्णन करने में आया है। उस विनयधर्म की आराधना परीषहों को जीतने वाला ही कर सकता है, और विनयशील को प्रायः परीषह उत्पन्न होते ही हैं इसलिए अब परीषहाध्ययन कहते हैं जिसका यर प्रथमसूत्र है-"सुयमे" इत्यादि।।
બીજુ અધ્યયન - વિનય શ્રુત નામના પ્રથમ અધ્યયનનુ વર્ણન પુરૂ થયુ હવે સૂત્રકાર બીજા અધ્યયનનું વર્ણન કરે છે પ્રથમ અધ્યયનની સાથે એને સબધ આ પ્રકાર છે. પ્રથમ અધ્યયનમા વિસ્તાર પૂર્વક વિનય ધર્મનું વર્ણન કરવામાં આવેલ છે તે વિનય ધર્મની આરાધના પરિષહને જીતવાવાળા જ કરી શકે છે અને વિનયશીલને પરિષહ ઘણે ભાગે ઉત્પન્ન થાય જ છે, આ માટે હવે “પરિ पलाध्ययन" पाभा भाव छ २ मा प्रथम सूत्र छ सुयमे -
