________________
२४०
उत्तराध्ययनसूत्रे
मोदन सूचितम, दुष्टपक्षे तु माणघातानुमोदन को यम् । सुनिष्टिनमित्यनेन पहाय हिंसानुमोदन सूचितम् । गुलष्टमित्यनापि तथैननो यम् ।
'सावद्य वर्जयेत्' इत्यनेन उक्तमेन भाषण निराद्य चेत् तन न प्रतिषेध इति ध्वन्यते, तथा च पक्षद्रयमनया गाथया गम्यते । तन सानयपक्षी व्यारयात', पद से सूत्रकार का यह अभिप्राय है कि जन माधु 'सुमृत' इस पद का खुश होकर प्रयोग करता है और वह प्रयोग यदि उसका पारदादिक धातुओं के मारण करने के पक्ष मे होता है तो उस समय उसे पृथिवी कायादिक एकेन्द्रिय जीव की हिंसा करने की अनुमोदना का समर्थक माना जाता है । जन यही प्रयोग साधु की ओर से किसी दुष्ट के पक्ष मे किया गया होता है तो वह प्राणघात का अनुमोदक माना जाता है। 'सुनिष्ठितम्' इस पद से सूत्रकार यह सूचित करते है कि जन साधु 'यह अन्नादिक सामग्री सरस तैयार हुई है' इस प्रकार का प्रयोग करता है तो उसे अन्नादि सामग्री की तैयारी मे जो पटुकाय के जीवों की निरावना हुई है उसकी अनुमोदना करने का दोप लगता है। इसी तरह 'सुलष्टम्' इस पद के उच्चारण करने मे भी इसी दोष का भागी होना पडता है ।
"
सावय वर्जयेत्' इस प्रकार के कथन का यह अभिप्राय है कि यदि यह सुकृत आदि भाषण निरवद्य होता है तो उस समय साधु को
66
સૂત્રકારના એ અભિપ્રાય છે કે, જ્યારે સાધુ सुमृत આ પદના ખુશ થઈ પ્રયાગ કરે છે અને તે પ્રયાગ પારદાદિ ધાતુઓનુ મારણ કરવાના પક્ષમા હાય છે તે એ સમયે એને પૃથવીકાયાદિક એકેન્દ્રિય જીવની હિંસા કરવાની અનુમેદનાના સસ્થ્ય માનવામા આવે છે જ્યારે એજ પ્રયાગ સાધુ તરફથી કાઈ દુષ્ટના પક્ષમા કરવામા આવ્યો હાય તા તે પ્રાણઘાતના અનુમેાદક માન વામા આવે છે
މޑ
સુત્તિષ્ઠિતમ્ આ પદથી સૂત્રકાર એ સૂચિત કરે છે કે, જ્યારે સાધુ "म અન્નાદિ સામગ્રી સરસ તૈયાર કરવામા આવી છે? આ પ્રકારના પ્રયાગ કરે છે તે તેને અન્નાદિક સામગ્રીની તૈયારીમા જે ષટ્કાય જીવેાની વિરાધના થઈ છે એની અનુમેાદના કરવાના દોષ લાગે છે આ રીતે 'सुल्ष्टम् " थे અગેના પન્નુ ઉચ્ચારણ કરવામા પણુ એ દોષના ભાગી બનવું પડે છે सावद्य वर्जयेत् " मा अझरना उथन अगे मे अभिप्राय छेे, ले
66
66
એ સુકૃત આદિ ભાષણુ નિરવદ્ય હોય છે તે એ સમયે સાધુને કાઈ દોષ
