________________
१५६
निरयावलिकासूत्रे आशुरक्तो यावत् मिसिमिसीकुर्वन् त्रिवलिका भुकुटि ललाटे संहृत्य चेटकं राजानमेवं बद-ई भो चेटकराजाः ! अप्रार्थितपार्यकाः ! दुरन्त-यावत्परिवर्जिताः ! एप खलु कुणिको राजा आज्ञापयति-प्रत्यर्पयत खलु कणिकस्य राज्ञः सेचनकं गन्धहस्तिनमष्टादशवक्र च हारं वेहल्लयं च कुमारं प्रेषयत, अथवा युद्धसज्जाः तिष्ठत । एप खलु कूणिको राजा सवलः सवाहनः सस्कन्धावारः खलु युद्धसज्ज इह हव्यमाच्छति ॥ ४२ ॥
____टीका-'तएणं से कृणिए' इत्यादि-सवल: सेनायुक्तः, सवाहनः स्थादियानसहितः, सस्कन्धावारः-सशिविरः, 'छाउनी' इति भापायाम् । शेषं सुगमम् ॥ ४२ ॥
मूलम्-तएणं से दूए करयल० तहेव जाव जेणेव चेडए राया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल० जाव वद्धावेइ, वद्धावित्ता एवं वयासी एस णं सामी! ममं विणयपडिवत्ती, फिर कहा-हे देवानुप्रिय ! वैशालीनगरीमें जाओ, वहाँ जाकर राजा चेटकके पादपीठको अपने बायें पैरसे ठोकर मारकर भालेकी नोंकसे इस पत्रको देना। पत्र देकर शीत्र ही क्रोधित होजाना, एवं क्रोधसे धगधगाते हुए त्रिवलो और भ्रकुटिको अपने ललाटपर खींचकर चेटक राजासे इस प्रकार कहो-रे मृत्युको चाहनेवाले-निर्लज्ज ! बुरे परिणामवाले मृर्ख राजा चेटक ! वह कणिक राजा तुझे आज्ञा देता है कि-सेचनक गंधहाथी और अठारह लडीवाला हार मुझे अर्पित करदे और कुमार वैहल्ल्यको मेरे पास भेजदे, नही तो संग्रामके लिए तैयार होजा, राजा कणिक सेना, वाहन और. शिविर के साथ युद्ध के लिए तत्पर होकर शीघ्र आ रहा है ॥ ४२ ॥ વિશાલી નગરી જા અને ત્યાં જઈ રાજા ચેટકના પાદપીઠને તારા ડાબા પગેથી ઠોકર મારીને ભાલાની અણીથી આ પત્ર દેજે પત્ર દઈને તુરત ક્રોધિત થઈ જજે અને ક્રોધથી આગની પેઠે ગરમ થઈ ત્રિવલી તથા ભ્રમરને કપાલ ઉપર ખેચી રાજા ચેટકને આમ કહેજે-રે મૃત્યુને ચાહનારા–નિલ જજ ખરાબ પરિણામવાળા મૂખે રાજા ચેટક ! તને કૃણિક રાજા આજ્ઞા દે છે કે–સેચનક ગધહાથી અને અઢાર સરવાળે હાર મને આપી દે અને કુમાર વૈહલ્યને મારી પાસે મોકલી દે અગર જો તેમ નહિ તે સ ગ્રામ માટે તૈયાર થઈ જા રાજા કૃણિક સેના, વાહન તથા શિબિરની સાથે યુદ્ધ માટે તત્પર થઈ તુરત આવી રહ્યા છે. (૪૨)
