________________
რიო
ज्ञाताधर्मकथा
"
1
,
1
6
पञ्चमः पुत्रःवतीयो धनदेवतुर्थी घनगोप, पशमी धनादिताऽप्यवदत् । ततः इत्य तेषां वचनश्रवणानन्तरं खलु स धन्यः सार्थवादः पचपुत्राणां 'हियइच्छि हृदयेष्टम् = हृदयेप्सित माला वान् पुमार एरमवाडीद-मा गल वय हे पुत्रा. ! एकमपि अस्माकमध्ये एकमपि जीविताद् व्यपरोपगाम तत् खलु मुसुमाया दारिकायाः शरीर 'णिष्याण' निष्प्राण=माणरहितम् ' णिस्चेड ' निश्वेष्टं= चेष्टारहितम् ' जीवनिप्पजढे जी विप्रत्यक्तम् = जीवद्दीनम्, सर्वथा मृतमस्ती स्पर्थ', तच्छ्रेष = उचित खल हे पुत्राः ' अम्द ' अस्मानम् गुमुमाया दारिकाया मास च शोणित च आहर्तुम्, ततः = तदनन्तर च खलु ाय तेन आहारेण अ सपका (एव पचमे पुत्ते ) इसी तरह उससे तृतीय घनदेवने चतुर्थ धनगोपने एव पाचवे घनरक्षित ने भी कहा- (तरण से घण्णे सत्धवाहे पचण्ट पुत्ताण हियइच्छिय जाणित्ता त पचपुते एव वयासी) इस के पाद उस धन्यसार्थवाह ने पाचों पुत्रों के अभिप्राय को जानकर उन अपने पाचों ही पुत्रों से इस प्रकार का - (माण अम्हे पुस्ता । एगमवि जीवियाओ चवरोवेमो एसण सुसमाए दारियाए सरीरए निवाए णि. च्चेंट्ठे जीवचिप्पजढे-त सेय खलु पुत्ता ! अम्ह सुसमाए दारियाए मस घ सोणिय च अहारेत्तए) हे मेरे पुत्रों में एक को भी जीवन से रहित नहीं करना चाहता हूँ किन्तु यह सुसमादारिका का शरीर जो कि निष्प्राण, निष्ट, और जीवन से रहित वन गया है - इसलिये हमे उचित है कि हे पुत्रों ! हम इस सुसमदारिका का मास एव शोणित
तेथे पडेसानी प्रेमन मधु धु ( पच पचमे पुत्ते ) मा प्रभातेने ત્રીજા ધનદેવે, ચાથા ધનગેાપે અને પાચમા ધનરક્ષિતે પણ કહ્યુ (तरण से घण्णे सत्यवा हे पचण्ड पुत्ताण हियइच्छिय जाणित्ता त पच पुत्ते एव वयासी) ત્યારપછી તે ધન્ય સાવાડે પાચે પુત્રની હત્યની અભિલાષા જાણીને પેાતાના તે પાચે પુત્રને આ પ્રમાણે કહ્યુ કે
( माणं अम्हे पुत्ता ! एगमवि जीवियाओ चवरोवेमो एसण सुसमाए दारि याए सरीरए णिपाणे णिच्चेट्टे जी विप्पजढे-त सेय खलु पुत्ता ! भ्रम्ह सुम माए दारियाए मस च सोणिय च आहारेत्तए)
હે મારા પુત્ર ! તમારામાથી એકને પણ હું મારવા માગતા નથી પરંતુ આ સુસમા દાર્શિકાનુ શરીર કે જે નિષ્પ્રાણ, નિશ્ચેષ્ટ અને નિર્જીવ બની ગયુ છે—એટલા માટે અમારા માટે હું પુત્રા ! એ જ ચેાય છે કે આપણે આ સુસમા દારિકાના માસ અને શેણિતને ખાઇએ
