________________
हातापा दन्-एव खलु वय हे देशानुप्रियाः । र हस्तिशीर्ष नगरे परिपसामः, 'देव' तदेव पूक्तिवर्णन सर्वमत्र रायम् 'जार' यान् फारिकद्वीपान्ते कालिक द्वीपसमीपे सलु ' सपढा' सम्पूटा:-माता, तब पलु रहो हिरण्यापराच यावद् वडवस्तवावाः सन्ति, स्ति'किम्भूतास्ते ? इत्याह-'हरिरेणु भाव' हरिद्रेणु शोणि सूत्रकाः यापद-तेऽस्मद्गन्धमात्राय भीताः सन्तः अनेकानि योजनानि दरम् 'उन्म मति' उद्ममन्ति पलायन्ते सम, ता. खलु हे सामिन् ! अस्मामि "कालिक द्वीपे तेऽश्याः सन्ति " तर 'अन्रए' आर्यक दृमिति । ततः खलु स गकेज एव चयामी जय अम्हे देवाणुप्पिया! इहेब हस्थिसीसे नपरे वसामो त चेत्र जार कालियदीय तेण सहा तत्य ण यावेरिणागरा य जाव यावे तत्व आप्ता फितेहरिणेणु जार अणेगाह जोयणाड उन्म मति-तपण मामी अम्हें हि कोलियदी ते आसा अरेरण दिट्टपुत्रे) इस प्रकार राजा की बात सुनकर उन सांयात्रिक पोतवणिरजनों न उन कनककेतु राजा से कहा हे देवानुप्रिय ! हमलोग इसी हस्तिशीष नगर में रहते हैं। हमलोग यहा से लवणसमुद्र में होकर व्यापार के निमित्त बाहर परदेश गये हुए थे-1 मार्ग में हमलोगो को अनेक प्रकार के सैकडो उपद्रव हु-उनसे जिस किसी तरह सुरक्षित हो हमलोग कालिकद्वीप के समीप पहुँच गये। वहीं हमने अनेक हिरण्य आदि की स्वानो को एव अनेक अश्वों को कि जिनका कटिभाग हरिद्वर्णवाली धूलि से रचित कटिसूत्रसे चिन्हित या देखा, वे हमलोगों की गध को सूघ
(तएण ते सजता णामा वाणियगा कणगड एव वयासी-एव खलु अम्हे देवाणुपिया ! इहेव हथिसीसे नयरे वसामो त चेव जार, कालिअ दाव तेण सबूढा, तत्थ ण यहवे हिरण्णागरा य जाच बहवे तत्थ आसा कि ते ? हार रेणु जाव अणेगाइ जोयणाइ उम्भमति-तएण सामी अम्हेंहि कालियदीवे त आसा अच्छेरए दिहपुव्वे )
આ પ્રમાણે રાજાની વાત સાંભળીને તે સધ્યાત્રિક પિતવણિક જનોએ તે કનકકેતુ રાજાને કહ્યું કે હે દેવાનપ્રિય! અમે બધા આ હસ્તિ શીર્વ નગર મા જ રહીએ છીએઅમે બધા વ્યાપાર ખેડવા માટે અહીંથી લવણ સમુદ્રમાં થઈને બહાર પરદેશમાં ગયા હતા રસ્તામાં ઘણું જતના સેકડી ઉ૫" થયા છે. ગમે તેમ કરીને સુરક્ષિત રૂપમાં અમે બધા કાલિદીપની પાસે ગયા ત્યા અમેએ ઘણી હિરણ વગેરે ખાણને અને ઘણા અશ્વોને જેમના કટિભાગે લીલા રંગની માટીથી બનાવેલા કટિસૂત્રથી ચિહ્નિત હતા, જેયા અમારી ગધને સૂધીને તે અશ્વો ત્યાથી કેટલાક યે ' દર સુધી
