________________
भनगारधर्मामृतवपिणी टीका म० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम्
___५१७ यति-अत्र यापच्छन्देनै योध्यम्-मुनिउणेहि नरेहि हस्थिरयण परिकप्पेट, उज्नलनेवत्थ इन्वपरिवत्थिय सुसज्ज इत्यादि परिकप्पित्ता' इति सुनिपुणे शोभा करणचतुरैः, नरैई स्तिरत्न परिकल्पयति-शोभयति किं भूतं दस्तिरत्न-उज्ज्वलनेपथ्यहव्यपरिवत्रित उज्ज्वलनेपथ्येन-द्युतिमनिमल वेपेण शीत परिवस्वितः वस्त्राच्छादनमुशोभिवः, तथा-मुसज्ज-घण्टाभरणादिभि. समलत, एव परि कल्प्य सरव्यापूतः पद्मनाभनृपस्यान्ति के त हस्तिरत्नमुपनयति, आनयति । तत खलु स पद्मनाभः सन्नद्धबद्धर्मितकरच - जाभिपेक्य हस्तिरत्न दूरीहतिआरोहति दुरुह्य हयगजरयपदातिपरित यत्रैव कृष्णो वासुदेवस्तव मापारयद गमनाय।
तत खलु स कृष्णो वासुदेवः पद्मनाभ राजानम् एजमानम् आगच्छन्त पश्यति । दृष्ट्वा च तान् पञ्च पाण्डवान् एवमवदत-ह भो ! दारकाः भो वत्सा ! आच्छादित कर सुशोभित करदिया-अर्थात्-झूल वगैरह डालकर उसे पटुत अच्छी तरह सजा दिया, तया घटा आभरण आदि से उसे अल कृत करदिया, तर वर सैन्य नायक उस हस्ति रत्न को लेकर पद्मनाभ रोजा के पास पहुँचा (तएण से पउमणामे सन्नद्ध० अभिसेय. दूरुहाइ, दूरुरित्तो हयगर जेणेव कण्हे वासुदेवे तेणेव पहारेत्य गमणाए, तएणं से कण्हे वासुदेवे पउमणाभरायाण राजमाण पोसइ पासित्ता ते पच पडवे एव क्यासी) इसके बाद वह पद्मनाभ राजा सन्नद्ध, पद्ध, यर्मित कवच वाला होकर उस प्रधान हस्तिरत्न पर आरूढ हो गया और आरूढ रोकर स्य, गज, स्य, एव पैदल सैन्य को साथ लेकर जरा कृष्णवासुदेव थे उस और चल दिया। जब कृष्णवासुदेव ने पमनाभ राजा को आता हुआ देखा तो देखकर उन्हो ने पाच पाडवो से ऐसा कहा-(ह भो બિત કરી દીધા એટલે કે સ્કૂલ વગેરે નાખીને બહુ જ સરસ રીતે સુસજિત કરી દીધે તેમજ ઘટ, આભરણે વગેરેથી તેને અલકૃિન કરી દીધું ત્યારે તે સૈન્ય નાયક તે હસ્તિરત્નને લઈને પદ્મનાભ રાજાની પાસે ગયે __ (तएण से पउमणाभे सनद्ध० अभिसेय० दृम्हइ दुहित्ता हयगय जेणे कण्हे वासुदेवे तेणेच पहारेत्थ गमणाए, तएण से कण्हे वासुदेवे पउमणाभरायाण एज्जमाण पासइ, पासित्ता ते पच पडने एव वासी)
ત્યારપછી તે પદ્મનાભ રાજા કવચ તેમજ બીજા રાઓથી સજ્જ થઈને તે પ્રધાન હસ્તિન ઉપર સવાર થઈ ગયે અને સવાર થઈને ઘોડા, હાથી. રથ અને પાયદળ સેનાને સાથે લઈને કૃષ્ણ-વાસુદેવ હતા તે તરફ રવાના થો કૃષ્ણ-વાસુદેવે જ્યારે પનાભ રાજાને આવતા જોયે ત્યારે તેને જોઈને પાંચ