________________
मनगारधर्मामृतयषिणी टीका अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम् ५१३ एवं वयासी-ह सो दारगा। किन्न तुम्भे पउमनाभेण सद्धिं जुज्झिहिह उयाहु पेच्छिहिह', तएण ते पंच पंडवा कण्ह वासुदेवं एवं बयासी--अम्हे णं सामी | जुज्झामो तुभ पेच्छह तएणं पंच पंडवे सप्णद्ध जाब पहरणा रहे दुल्हति दुहिता जेणेव पउमनाभे राया नेणेव उवागच्छद उवागच्छित्ता एव वयासी--अम्हे वा पउमणाभे वा रायत्तिकह पउमनाभेणं सद्धि संपलग्गा यावि होत्था, तएण ले एउमनाभे राया त पंच पडदे खिप्पामेव हयमहिय पवर निवडिय चिन्धधूयपडागा जाव दिसोदिसि पडिसेहेइत्ति, तएणं ते पंच पंडवा पउमनाभण रन्ना हयमहियपवरनिवडिय जाव पडिसेहिया समाणा अत्थामा जाव आधारणिजत्तिकटु जेणेव कण्हे वासुदेवे तेणेव उवा०, तएण से कण्हे वासुदेवे ते पंच पंडवे एवं वयासी--कहपणं तुम्भे देवाणुप्पिया । पउमणाभेण रन्ना सद्धि संपलग्गा १, तएण ते पच पडवा कण्ह वासुदेव एव वयासी- एवं खल्लु देवाणुप्पिया | अम्हे तुम्भेहि अभणुन्नाया समाणा सन्नद्ध० रहे दुरुहामोर जेणेव पउमनाभे जाव पडिसेहेइ, तएणं से कण्हे वासुदेवे तं पच पडवे एव क्यासो--जइ णं तुभे देवाणु प्पिया । एव क्यता अम्हे णो पउमणाभे रायत्तिकटु पउमनाभेण सद्धि सपलग्गं ताओ णं तुम्भे णो पउमणाहे हयमहियपवर जाव पडिसेहते, त पेच्छह णं तुम्भे देवाणुप्पिया । अहं
नो पउमणाभे रायत्तिकट्ठ पउनाभेण रन्ना सहिं जुज्झामि रहे ---- ५६५.